Brigitte veegt de hondenharen van de keukenvloer om daarna de modderpoten van vijf smeerkezerige viervoeters weg te dweilen. Ze moet de keukenkastjes nog en als de tijd het toelaat wil ze ook de shutters poetsen. Maar haar humeur is niet stuk te krijgen, want hoewel ze eigenlijk een 10 voor natuurkunde had kunnen halen, is ze gisteravond door een stom foutje op een 9 terecht gekomen en, ja, een 9 is ook mooi. Vorige week kreeg ze voor Nederlands zelfs een 9 punt 3, dus ze mag niet klagen.
Ze zou natuurlijk best mogen klagen, uitgebreid en oeverloos. Want het is niet niks om drie kinderen groot te brengen, bij anderen schoon te maken en vervolgens vier avonden in de week met de bus naar de stad te gaan om het Mulo te doorlopen.
Eigenlijk was het afgelopen jaar voor Brigitte een jaar van diepe dalen en, uiteindelijk, van een zonnige hoogte. Aanvankelijk woonde ze met haar gezin in een huurhuis op La Poule, zo’n drie kilometer van Groningen. Maar toen eiste de huisbaas het huis voor zichzelf op en was het gezin dakloos, want huurhuizen liggen in Saramacca niet voor het oprapen. Ze trokken bij haar moeder in, sliepen met z’n allen in de huiskamer en moesten, bij regen, hun dierbare huisraad weer snel snel naar binnen slepen. De studie van haar oudste dochter begon er onder te lijden en in wezen was de hele situatie onhoudbaar.
Verder lezen? Koop dan nog snel het februarinummer van Parbode. Vol spannende reportages, interviews, kunst en cultuur, wetenswaardigheden en columns. Nu in de winkel!
Nu populair
