Brighten your horizon
“Het eerste wat me opviel toen ik uit het vliegtuig stapte, was de hitte: 45 graden en ontzettend droog. Daarnaast merkte ik dat de bevolking heel open en geïnteresseerd is en dat de mensen gestructureerd maar toch relaxt zijn.” Dit zegt Wendy Jap-A-Joe over haar tijdelijke thuis in Adelaide, Zuid-Australië. De ambitieuze studente is de eerste Surinaamse die een studiebeurs van the Australian Agency for International Development (AusAid) wist te bemachtigen.
Op een vol terras is het niet moeilijk Wendy eruit te pikken. De goedlachse vrouw met een geverfde blauwe gloed in haar donkere krullen en haar lichaam versiert met tatoeages en piercings valt meteen op. Onder het genot van een glaasje kersensap vertelt ze blij dat ze even terug is in haar eigen land. Dankzij haar beurs heeft ze de mogelijkheid met de feestdagen terug te keren, een zogeheten reunion travel. “Omdat ik twee jaar in het buitenland studeer, heb ik via mijn beurs recht op een eenmalige trip naar huis. Ze begrijpen dat het onmogelijk is om zo lang weg te zijn van familie en vrienden.” Wendy was al eerder terug in het door haar geliefde Suriname. Gedwongen door hevige heimwee had ze net genoeg gespaard om in juli zeventien dagen thuis te zijn. “Ik kon het gewoon even niet meer en moest echt terug. Ik voelde me in Australië soms best geïsoleerd.” Inmiddels is ze helemaal ingeburgerd en kijkt ze met een positieve blik terug op het begin van haar avontuur. Ze had net haar bachelor in ecotoerisme behaald voordat ze naar de andere kant van de wereld vloog. Ze wilde graag verder studeren, maar zag in Suriname niet veel mogelijkheden: “Naast het feit dat de universiteit geen master in toerisme aanbiedt, is studeren in Suriname ook gewoon frustrerend. Ik heb in plaats van vier, zeven jaar over mijn bachelor gedaan. Dat wilde ik niet nog een keer.” Wendy legt uit dat de groep studenten meestal te klein is, waardoor het vaak voor de docenten niet de moeite waard is om les te geven. Ook zijn er volgens haar te weinig bevoegde docenten. “Zo loop je al snel vertraging op. Natuurlijk ligt het ook deels bij de studenten.” Dit was niet haar enige reden, ze wilde altijd al graag naar het buitenland. “Ik wilde kijken hoe ze het daar doen. Brighten my horizon. En dan weer terugkeren om toe te passen wat ik heb geleerd. Het was altijd al een droom om naar Australië te gaan, maar ik had eerlijk gezegd nooit verwacht dat ik het land daadwerkelijk zou gaan bezoeken, laat staan er twee jaar te gaan studeren.”
Verder lezen? Koop dan de Parbode. Nog tot eind februari in de winkel, daarna alleen te verkrijgen via de redactie
Nu populair
