Het zal verdorie niet meevallen om Paul Somohardjo te zijn. Zet je je een leven lang belangeloos in voor land en volk, maar niemand die daar een goed woord voor over heeft. Totaal onbegrepen en tot overmaat van ramp word je ook nog eens onbetrouwbaar genoemd en ervan beticht dat je alleen maar aan je eigen belangen denkt. Daar zakt je sarong toch van af!
Hoe kunnen ze zeggen dat hij onbetrouwbaar is? Hij heeft ruim een jaar geleden nog eeuwige trouw gezworen aan Baas B. en zijn partij, was zelfs bereid voor de NDP te sterven. Dat B. hem nu voorlopig in een politiek graf heeft gestopt terwijl hij springlevend is, doet pijn. Oké, de politiek heeft hem geen windeieren gelegd, maar welke politicus is nou niet stinkend rijk geworden? Baas B. ziet de splinter in Somo’s oog wel, maar de balk in dat van Abrahams en consorten niet. Onbegrijpelijk toch?
Gelukkig laat Somo zich niet kisten en danst hij alle frustraties met partijgenoten van zich af. En gaat met ongekende energie toewerken naar zijn ultieme levensdoel: het presidentschap van zijn geliefde Suriname. Want alle Surinamers houden van hem, van Javanen tot Marrons en van Chinezen tot Inheemsen.
En hij houdt ook van hen. Zij hebben immers een heel klein graantje meegepikt van alle landjepik waarvoor zijn partij in de afgelopen jaren verantwoordelijk was en van de inspanningen die zijn vage stichtingen zich hebben getroost om het land vooruit te brengen. Dus eigenlijk komt de lafhartige zet van Baas B. als een bevrijding. Nu kan zijn Pertjajah Luhur volgend jaar mei de grootste partij van het land worden, en Somo het volk laten zien dat hij een echte leider is. ‘Somo for presjident’ dus. Niemand die hem dan in de weg staat om zijn eigen plan te trekken.
Ze denken beter af te zijn zonder hem. Maar wacht maar, ze zullen wel merken wat er gaat gebeuren nu zijn altijd wakkere partij geen deel meer uitmaakt van de coalitie; namelijk ook helemaal niets!
Nu populair
