Noreen Cheung
Noreen Cheung (NDP) twijfelt nog steeds over amnestiewet
‘Recht moet zijn beloop hebben’
Als jonge politica kwam Noreen Cheung (34) vanuit het niets het parlement binnen, met dank aan partijvoorzitter Desi Bouterse. Toch gaat haar loopbaan niet van een leien dakje. “Mijn politieke carrière bestaat uit een aaneenschakeling van drama’s. Maar ik heb tenminste mijn stem laten horen.”
Eigenlijk is parlementslid Noreen Cheung kwaad op Parbode, door een klein artikel dat meer dan twee jaar geleden in het blad is verschenen. Daarin werd haar toen net overleden vader, de zakenman Henry Cheung, ervan beschuldigd massale belastingfraude te bedrijven met het door hem opgerichte goudopkoopbedrijf Century Mining (Parbode 70, februari 2012). Het zit de volksvertegenwoordiger duidelijk nog steeds dwars. De beschuldigingen – hoewel gebaseerd op gegevens van de belastingdienst – noemt ze onomwonden ‘pure leugens’. “Ik ben zelf naar de belastinginspectie getrokken, en heb daar andere cijfers aangetroffen. Data waaruit bleek dat van de beschuldigingen helemaal niks waar was. Mijn vader had niet eens een goudbedrijf. De persoon die dat stuk over mijn vader heeft geschreven, zou ik niet eens een journalist willen noemen, eerder een crimineel. Ik ben lang van plan geweest om een rechtszaak te beginnen, maar ik vond het uiteindelijk alle moeite niet waard. Mijn vader was amper vier maanden overleden toen dat stuk over hem verscheen. Ik was nog volop bezig mijn verdriet te verwerken. Dat was op dat moment veel belangrijker”, vertelt een felle Cheung. Ze is duidelijk blij het gezegd te hebben, want haar stem gaat plots veel zachter klinken. “Mensen verdienen altijd een tweede kans, nietwaar?”, glimlacht ze.
Kamerbreed
We krijgen Cheung te spreken in haar werkkamer in het gebouw van De Nationale Assemblee, waar op dat moment al bijna een maand amper wat te beleven valt. Terwijl de coalitiepartijen onderling ruzie maken en de oppositie weigert quorum te verlenen, dwarrelt er steeds meer en meer stof neer op de vele wetsvoorstellen die – vaak al jarenlang – op goedkeuring liggen te wachten. Cheung zucht. “Net toen president Bouterse op aandringen van de oppositie de veelbesproken anticorruptiewet naar het parlement had gestuurd, bleef de oppositie weg van de vergaderingen. Het is zonder meer teleurstellend om te merken dat hier bijna nooit sprake is van inhoudelijke discussies. Slechts de grootte van de fracties en het aantal stemmen tellen, niet de argumenten.” Cheung trok als jonge twintiger naar Amsterdam om er marketing te studeren aan de Hogeschool van Amsterdam. Na vier jaar keerde ze met een bachelordiploma op zak terug naar haar vaderland. Ze werkte in Paramaribo onder meer als marketingconsultant, haar vrije tijd gaat nog steeds op aan het opvangen en verzorgen van dieren. Een dag voor het interview trok ze samen met Cynthia Ashruf, Surinames bekendste dierenvriend, naar een vuilnisbelt om zwerfhonden te voeren. “Ik ben de politiek ingegaan om me sterk te maken voor vooral kinderen, senioren en dieren. Wat dat laatste betreft, zet ik me al enkele jaren erg in om een initiatiefwet dierenbescherming door het parlement te krijgen. Mensen die dieren mishandelen, zijn tot op de dag van vandaag straffeloos. Er lijkt kamerbrede steun voor dat voorstel te zijn, alleen maalt de bureaucratische molen ontzettend langzaam, onder meer door het gebrek aan quorum. Er zijn bovendien blijkbaar andere wetten die meer prioriteit genieten. Ik ga er echter voor om de initiatiefwet nog voor de verkiezingen van 2015 goedgekeurd te krijgen. Mocht dat lukken, dan zou ik ontzettend tevreden zijn.”