Motjo-gedrag
Het draait in het leven vooral om
Faya (vuur) en Lobi (liefde)
Ons parkietje is dood. Wat zich precies in de kooi heeft afgespeeld, weten we niet. Maar we vermoeden dat zij hem om zeep heeft geholpen. Hij was de oudste bewoner en sprong al een jaar of twee vrolijk van stokje naar stokje. Vorig jaar wist hij haar uit de manjaboom, die op steenworp afstand staat, te lokken in het ingenieuze valletje dat aan de kooi hangt. Ik denk dat hij daar achteraf spijt van had, want ze ontpopte zich al snel tot een bazige bitch die hem regelmatig pikte met haar scherpe snavel en het lekkerste eten voor zijn parkietenneusje wegkaapte. Ondertussen zat ze doorlopend te flirten met andere mannetjes in de manjaboom. Dat kon dus niet goed aflopen en dat deed het ook niet: vorige week lag hij ademloos met zijn pootjes omhoog. Zij zat er quasi nonchalant bij. Maar dat duurde niet lang, want hij was nauwelijks naar zijn laatste rustplaats (de vuilniszak) gebracht, of zij gooide haar stem en haar oogverblindende groene en gele veren als een volleerde motjo in de strijd om een nieuw mannetje te lokken. Rouwperiodes in parkietenland duren niet zo lang. De andere vogeltjes zijn echter niet zo dom, ze kennen de reputatie van madam. Ze flirten wel vol overgave terug, maar waken ervoor dat ze niet te dicht in haar buurt komen, laat staan in het valletje lopen. Opeens realiseerde ik mij dat dit parkietendrama sterke overeenkomsten vertoont met wat zich de laatste tijd binnen onze politiek afspeelt. De kooi is het machtcentrum, en het vrouwtje is de Pertjajah Luhur van Paul Somohardjo die het aan de stok heeft gekregen met de coalitie en alleen is komen te staan. Hij roept in al zijn eenzaamheid de oppositie in de manjaboom liefkozende woorden toe, en belooft ze de hemel als ze hem gezelschap komen houden. Die oppositie zou wel willen en kan hem eigenlijk wel gebruiken om de parkietenkolonie levensvatbaarder te maken. Maar ze weten ook dat hij er vandoor vliegt als ergens anders meer te halen valt. Dus ze zijn op hun hoede en reageren terughoudend op het motjo-gedrag. Nu gaat de vergelijking met de echte parkietenkooi bij mij thuis wel een beetje mank, want de coalitie is niet dood, zoals het mannetje. Maar sceptici zullen zeggen dat het slechts een kwestie van tijd is totdat die ook in de vuilniszak belandt.