Vooropgesteld: het was een selectieve test van een beperkt aantal warungs. Suriname kent honderden warungs en Javaanse restaurants, het zou logistiek onmogelijk zijn om die allemaal aan een test te onderwerpen. Dus Parbode pretendeert niet dat de winnaar van deze test de beste nasi van Suriname maakt. De resultaten per restaurant zeggen daarnaast niets over de kwaliteit van andere aangeboden producten.
Een zevenkoppige jury, bestaande uit lekkerbekken en echte deskundigen, kreeg porties nasi van tien verschillende warungs en restaurants uit Paramaribo voorgeschoteld. Ze wisten daarbij niet van welke eethuizen de porties waren. Er werd niet alleen op smaak getest, maar ook op onder meer geur en het zoutgehalte. Overal werd de grootst verkrijgbare portie nasi/kip besteld. Alleen dat al leidde tot opvallende verschillen: bij Warung Felicia krijg je 1.900 gram, voldoende voor een gezin, bij Karso slechts 600 gram.
Zeven van de porties nasi scoorden minder dan een 7. Vier daarvan kunnen gerust tot de middenmoot worden gerekend en twee tot de minderen van de middenmoot. Over één ding waren de juryleden het hartgrondig eens: bij Warung Karso aan de Dobrustraat 6 moet je absoluut niet zijn. En dat is opmerkelijk, want het is verreweg de drukst bezochte zaak uit de test en ook de goedkoopste van allemaal. Maar iedere proever plaatste de nasi die daar vandaan kwam met stip en dikke onvoldoendes op de laatste plaats. En dan te bedenken dat we daar maar liefst 25 minuten (!) moesten wachten voordat we weer buiten stonden met een uiterst pover bakje met iets dat voor eten door moest gaan. Een jurylid vond het zelfs zulke bagger, dat hij de autoriteiten opriep om de eigenaar op te pakken en straf te geven. Gelukkig was er ook een afgetekende top-3, met nasi om de vingers bij af te likken. Wie dat zijn? Lees het in de septembereditie van Parbode!
Nu populair
