Halverwege de Residastraat rijst het bescheiden witte gebouw van uitgeverij Afaka. Bij binnenkomst liggen talloze kinderboeken uitgestald op de toonbank. Links en rechts hangen grote landkaarten van Suriname en prijken posters van de kleurrijke natuur van Suriname aan de wand. De motor achter de uitgeverij is Gerrit Barron (53). Schrijver, dichter, onderwijzer en een man met een duidelijk visie: de nationale trots van Suriname uitdragen.
Barron is geboren in Moengo. Hij noemt zichzelf een echt volks- en arbeiderskind. Na de kweekschool vertrok hij naar Nederland om de hoofdakte te behalen. In 1978 verscheen zijn eerste kinderboek Een lach en een traan. Barron zat toen nog in Nederland. “Destijds kwam ik erachter dat Surinaamse kinderboeken nog niet bestonden. Dit zag ik als perfect uitgangspunt om mijn visie uit te werken.
“De functie van literatuur is iets fundamenteels in het leven. Met name kinderliteratuur. Wie dat onderschat, hoeft niet te praten over educatie. Kijk hoe Europa en Amerika dit doen. In een vroeg stadium leren zij kinderen al lezen. Maar lezen heeft niet alleen te maken met taal en taalmatigheid, maar ook de ideologie en visie van een land is verwerkt in deze boeken. Het boek is een instrument voor ontwikkeling en vormt de geest van het kind. Surinaamse kinderen moesten vroeger hun informatie hieruit halen. Hun harde schijf werd geprogrammeerd op Nederland. Onze kinderen hadden niets om zichzelf mee te identificeren. Ik wil dit tegengaan en de kinderen een Surinaamse basis geven. Vanuit deze visie ben ik begonnen met kinderboeken. Mijn literatuur is heel duidelijk gericht op liefde voor het eigen land. Ik geef de Surinaamse kinderen hun eigen helden om zich mee te identificeren, zoals de Bombelman en Kamla.”
Lees het interview met Gerrit Barron in de septembereditie van Parbode.
Nu populair
