Er zijn periodes geweest dat de tocht vanaf Zanderij naar Apoera minstens veertien uur in beslag nam, soms zelfs twee dagen. Omgevallen bomen, onoverwinnelijke kraters vol regenwater in de weg en andere hindernissen maakten het tot een ware survivaltocht. Van onderhoud was nauwelijks sprake.
Hoe anders is het nu: verschillende delen zijn opgeknapt, bruggen zijn of worden vervangen en het deel tussen Zanderij en Pikin Saron, ter hoogte van kilometer 21, staat zelfs op het punt om te worden geasfalteerd. Tot Matta zijn de eerste contouren van hoe mooi het moet worden al zichtbaar, terwijl de Chinese arbeiders van Dalian onder toeziend oog van ingenieursbureau Syntec druk doende zijn om het stuk tot Pikin Saron ook gereed te maken om er asfalt overheen te kunnen leggen.
De ooit prachtige houten brug over de Saramaccarivier bij Pikin Saron is inmiddels verdwenen, evenals de tolheffers. Even verderop ligt nu de stevige nieuwe, 238 meter lange Eduard Stuart Molgobrug. Daarna gaat het savannelandschap langzaam over in het echte regenwoud. Als je niet oppast, rijd je bij kilometer 36 ongemerkt Bigi Poika voorbij…
Een reisverslag met foto’s, lees het in de oktobereditie van Parbode.
Nu populair
