Urla Tirtosemito (30) is zweminstructrice bij De Spetter. Haar dagen zijn gevuld met water: “Ik werk fulltime voor De Spetter. Al vanaf ‘s morgens negen uur geef ik zwemles en in de middag weer, tot een uur of zeven. Voordat de lessen beginnen, komen we met z’n allen bijeen en bespreken dan wat we allemaal moeten weten. Bijvoorbeeld dat we op een bepaald kind moeten letten omdat die nog moet wennen, of hoe om te gaan met een kind dat begint te huilen. Voordat ik ga slapen, denk ik ook vaak aan mijn werk. Zelfs in mijn dromen ben ik ermee bezig. Als ik ‘s morgens opsta, ben ik al helemaal voorbereid.”
Hoe ben je aan deze baan gekomen?
“Ik was met vakantie naar Curaçao. Daar voelde ik voor het eerst ‘de connectie’ met het water. Ik zag hoe de badmeester zijn werk deed en dacht bij mezelf: dat wil ik ook doen. Het werd mijn droomwens. Ik heb toen al mijn zwemdiploma’s behaald en was net met een lifeguard-opleiding begonnen bij Parima toen De Spetter mensen zocht. Die kans heb ik direct gegrepen. Dat was drie jaar terug.”
Wat is het leukste aan je werk?
“Dat ik mijn kennis overbreng en mijn zwemmers nieuwe dingen leer. Ook dat ze niet moeten opgeven als het even niet lukt, dat ze moeten doorzetten.”
En wat het vervelendste?
“Als kinderen beginnen te huilen. Het is bij mij nog niet voorgekomen, maar wel eens bij een collega. Dan vind ik het zo zielig en wil er direct inspringen om het kind te troosten.”
Verder lezen kan in Parbode. Elke maand vertelt iemand over zijn of haar werk.
Nu populair
