Ze is in Paramaribo geboren, maar al meer dan veertig jaar succesvol beeldend kunstenaar op Curaçao: Hortence Brouwn. Parbode zocht haar op het tropische eiland op. “Onafhankelijkheid is zo belangrijk. Daar voel ik mezelf ook happy bij.”
Haar huis is niet heel makkelijk te vinden; het ligt in een noordelijke buitenwijk van Willemstad, Curaçao, een stille buurt. Het valt direct op dat er geen honden blaffen, een uitzondering hier. Hortence Brouwn doet open: “Ik ben de hond”, reageert ze als ik mijn verbazing uit. We krijgen direct een rondleiding door het ruime, gezellig ingerichte huis annex atelier, en de prachtige beeldentuin vol werk dat ze door de jaren heen heeft gemaakt. Aan tafel vertelt ze.
“Ik ben in 1937 in Paramaribo geboren, in de Henck Arronstraat, die toen natuurlijk nog Gravenstraat heette. We waren met negen kinderen, ik was de vijfde. Een jonger zusje overleed aan geelzucht, we bleven dus met acht kinderen over. Mijn vader was handelaar, eerst in fietsen en bromfietsen, later in LP’s en platenspelers. Tussen de middag had hij een zelf opgezette snoepjesfabriek, zo kon hij nog wat bijverdienen. Hij was een goede verkoper en kon enorm veel met z’n handen. Dat gold trouwens ook voor mijn moeder: ze maakte prachtige kleding en kon erg goed koken. Ik heb een heel fijne jeugd gehad. Mijn ouders zijn altijd in het ouderlijk huis blijven wonen, mijn vader overleed in 1974, mijn moeder in 1987. Ik heb wel spijt dat ik haar de laatste jaren te weinig heb opgezocht. Een zus van mij woont nog in het ouderlijk huis. Een van mijn broers, Stanley, is ook beeldend kunstenaar geworden, en zeer succesvol.”
Verder lezen? Koop dan nu de Parbode. Nog tot eind deze maand in de winkel en daarna verkrijgbaar via de redactie.
Nu populair
