Wat als…?
Naomi (27) – “Ik was zestien en zat op de muloschool toen ik Randy leerde kennen. Hij zat niet bij mij op school, want hij was al een stuk ouder. Na school ging ik altijd met mijn vriendin met de bus naar huis. De school lag in hartje stad, dus we konden altijd eenvoudig een bus vinden om thuis te komen. Vaak genoeg gingen we eerst een beetje slenteren in de stad zoals velen dat deden. Soms liepen we gewoon wat rond of we gingen een ijsje eten bij McDonald’s. Daar heb ik Randy leren kennen, hij was daar met zijn schoolvrienden lol aan het trappen. Ik zag hem steeds naar me kijken en had gelijk door dat hij me leuk vond.
Toen hij zag dat we opstonden om te vertrekken, liep hij achter ons aan en vroeg of hij mee mocht lopen. Toevallig moest hij ook naar de bushalte, en onze lijnbussen stonden vlak bij elkaar. Vanaf die dag was het heel gewoon dat we op elkaar wachtten om samen nog even een babbeltje te maken. Op een dag vroeg hij of ik niet met hem mee wilde naar zijn huis. Hij was alleen thuis, want zijn moeder was tot ‘s middags aan het werk. Hij woonde alleen met haar, zijn vader was al sinds zijn zevende niet meer in beeld.
We keken eerst een tijdje naar televisie en hadden de grootste lol. Hij was heel erg lief. Op een gegeven moment gingen wij naar zijn kamer en begonnen te zoenen. Ik was nog maagd en wist niet zo goed wat ik moest doen. Ik kon merken dat Randy dit al eerder had gedaan, het ging allemaal zo snel. Uiteindelijk hadden wij seks en ik dacht helemaal niet aan een condoom. Maar toen ik na een maand mijn menstruatie niet kreeg, was ik direct in paniek. Toen ik het Randy vertelde, riep hij gelijk dat ik het weg moest laten halen. Want hoe zouden wij een baby verzorgen? We hadden geen geld, we moesten de school afmaken. Ik zat in de derde klas, ik moest nog maar een jaartje. En daarna moest ik echt verder studeren. Nee, ik kon de baby zeker niet houden van hem.
Na het gesprek met hem wist ik het ook zeker. Ik zou het laten weghalen. Hij zou alles regelen, ook de betaling. We hadden het aan niemand anders verteld. Die avond, nadat ik het Randy verteld had, begon ik even in de andere richting te denken. Hoe zou het zijn als… En toen kreeg ik mijn twijfels. Ik wist dat ik nog veel te jong was voor een baby, maar er is toch altijd wel een oplossing? Toen ik dit aan Randy vertelde, werd hij boos. Hij zei dat ik onze hele toekomst zou verpesten als ik dit kind zou baren. Aan de ene kant had hij gelijk en ik stemde toe, maar ik had dat gevoel nog steeds. Na de abortus heb ik Randy niet meer gecontact. Ik kon het emotioneel niet aan om hem in mijn buurt te hebben. Tot de dag van vandaag heb ik nog dat gevoel. Wat als ik het niet had gedaan? Ik had zeker wel een oplossing gevonden om de school nog af te maken na de geboorte van mijn kind. Nu moet ik leven met dat gevoel, ‘wat als…?’”