Wanneer de schemering komt opzetten en de lampen aangaan, is een lekker bad gevolgd door een avondje televisie of kletsen via een smartphone voor velen een vanzelfsprekendheid. Althans, als de stroom- en waterrekeningen betaald zijn. Maar wat als deze voorzieningen (deels) ontbreken en je genoodzaakt bent zónder te leven?
Het is bijna zeven uur en de voorzaal van Sharmila Autar (45) begint donker te worden. Haar zestienjarige dochter en negenjarige zoon zijn niet thuis. “De kinderen willen eruit gaan, met hun vrienden zijn, want hier is er niets te doen”, begint Sharmila. De moeder van acht woont met twee van haar kinderen aan de rand van de binnenstad, in haar ouderlijke woning die de beste jaren heeft gehad. Aangezien zij het zat was voortdurend een pak slaag te krijgen van haar drugs- en alcoholverslaafde man, vluchtte Sharmila veertien jaar geleden naar deze woning. Sindsdien ontbeert ze elektriciteit en water, en moet het gezin het elke avond met het vale licht van kaarsen doen.
Sharmila is afgekeurd, waardoor werken niet mogelijk is. “Als iemand anders in mijn plaats was, was die vast en zeker hier weggerend. Mensen vinden ons vies en zeggen dat we niet baden. Men ziet ons niet als mensen. Zelf de buren willen niet helpen. Ze hoeven geen medelijden te hebben maar kijk naar mijn kinderen, ik doe het voor hen”, verzucht Sharmila.
Verder lezen? Koop dan nu de Parbode. Nog tot eind deze maand in de winkel en daarna verkrijgbaar via de redactie.
Nu populair
