Jaren geleden heb ik in Parbode een boek van Don Walther Donner bekritiseerd, vooral omdat het wemelde van de spelfouten. Dat heb ik geweten: jarenlang nam hij mij met enige regelmaat in zijn stukken op de korrel. Want ik had er natuurlijk niets van begrepen en zou te weinig aandacht hebben besteed aan de inhoud van zijn boek en het belang daarvan voor de lezers.
Inmiddels is zijn boosheid een beetje weggeëbd. Dus durfde ik het wel aan om zijn nieuwste creatie Boete zonder schuld tegen het licht te houden. Uiteraard lette ik, met het voorgaande in gedachten, vooral op de foutjes. En het moet gezegd, ik ben er weer heel wat tegengekomen. Vooral het verkeerde gebruik van leestekens valt op. Maar aanmerkelijk minder dan in het vorige boek. Daarbij moet aangetekend worden dat je je, naarmate het verhaal vordert, er eigenlijk niet meer aan stoort. Daarvoor het is het te spannend en eist het al je aandacht op. Van het begin tot het laatste woord boeit het! Dat kun je wel aan Donner overlaten.
Boete zonder schuld speelt zich af in een niet nader genoemd land. Het is in ieder geval niet Suriname, want hier kennen we geen vier seizoenen. Maar veel geschetste situaties zijn
wel heel herkenbaar en zouden zeker Surinaams kunnen zijn: corrupte politici, vriendjespolitiek en afgunst komen iedere bladzijde wel eens om de hoek kijken.
Hoofdpersoon Theo Vrijmoedig zit opgezadeld met een gold digger als vrouw, die geld, bezit en status belangrijker vindt dan zijn welzijn. Uiteraard kijkt zij neer op ‘het gewone volk’; ze staat ver boven hen. Vrijmoedig heeft lang geleden in de gevangenis gezeten voor iets dat hij niet had gedaan. Na zijn vrijlating ging hij studeren, veranderde zijn naam en schopte het tot een succesvolle minister van Economische Zaken. Dan komt zijn verleden naar buiten en gaat het opvallend snel: binnen een paar uur dient hij zijn ontslag in en vervangt zijn vrouw alle sloten op de deur zodat hij zijn eigen huis niet meer in kan.
Een niet echt opbeurend verhaal, maar Donner krijgt het via allerlei verrassende wendingen toch voor elkaar dat je als lezer na afloop het boek vrolijk naast je neerlegt. Hij geeft je de boodschap mee dat niets zonder reden gebeurt en meestal ook een doel dient om er in je verdere leven profijt van te hebben. Zijn vertelstijl is bovendien zo beeldend, dat de bladzijden als een soort kleurrijke film aan je voorbijtrekken. Die typefoutjes, zoals we ze maar even zullen noemen, zijn hem daarom vergeven.
Boete zonder schuld, Don Walther Donner, 2015, Ralicon, ISBN 978 94 92169 14 3
Nu populair
