Denemarken, 11/03/1929 – 01/05/2014
Bewust staat er voor haar naam ‘zuster’. Zo is Magda Martinsen altijd bekend geweest onder veel Surinamers. Hierbij denk ik in het bijzonder aan de bewoners van Commewijne, en nog specifieker aan leerlingen van het kinderhuis Sukh-Dhaam (‘plaats van geluk’) in Alkmaar. Wat heeft haar bewogen om Denemarken achter zich te laten en van 1956 tot 1990 in Suriname te wonen en te werken?
Zuster Magda was, zoals dat genoemd werd, een zendingszuster. Uitgezonden door de Deense Lutherse Zendingsvereniging in samenwerking met het Zeister Zendingsgenootschap, heeft ze zich hier eerst als leidster en later als directrice ingezet in Alkmaar. Oudleerlingen Shiela, Silvie en Els Oedaichand zetten het kort en krachtig neer: “Ze was een moeder voor ons allemaal.” Yvonne Bonoo is nog specifieker: “Ze is voor de zeker duizend kinderen die ze mocht helpen een moeder geweest. Vol liefde en geloof.” Onuitwisbare en mooie herinneringen houden de vele mannen en vrouwen aan haar over.
In Nederland wonen veel ex-leerlingen die haar regelmatig in Denemarken bezochten. Zo vertrok een heel contingent op 11 maart 2014 naar haar woonplaats om haar 85e verjaardag te vieren. Indra Saktoe, Waheeeda en Andy Joghi, Irma van Dijk, Marian Siwpersad, Marian en Anand Jitan, Randjiet, Eurlien, Chitra en Malti Hira kunnen allen op eigen wijze weergeven hoeveel deze vrouw voor hen heeft betekend.
Magda zelf had ook veel te vertellen. In brieven aan haar ouders en zuster deed ze regelmatig verslag van haar werkzaamheden in het verre Suriname. Na haar pensionering schreef ze op basis van deze verslagen ‘Uit het dagboek van zuster Magda, belevenissen van een Deense zendelinge in Suriname’. In de recensie van C.M. Manni, lezen we: ‘Het hele boek getuigt van de trouw en almacht van God, niet theoretisch of in woorden, maar in het leven van alledag, dat soms én moeilijk én chaotisch is. Het boek is relevant, omdat het waar en eenvoudig is.’
Bijzonder is dat ex-leerlingen Etwaria en Indra speciaal naar Denemarken reisden om voor haar te zorgen tijdens haar ziekte in de laatste zes maanden van haar leven. Een ander interessant feit is dat Adolf en Sabitrie Salamat, het huidige directieteam, zelf in de jaren zestig als leerling Sukh-Dhaam betraden, toen onder leiding van zuster Magda. Terecht benadrukken de velen die haar gekend hebben dat ze naast moeder en zuster ook nani en adji (oma) voor hen is geweest.
Nu populair
