De veertienjarige Kirtie is blind. Maar dat betekent niet dat ze geen bijzondere wensen heeft. Ze droomt ervan om te zingen zoals de meiden van K3. Dankzij het Dromen-project op de Louis Brailleschool, is die droom in vervulling gegaan. Ook al was het maar voor even.
Of ze ooit heeft kunnen zien, is de standaardvraag, die ze al zo vaak heeft moeten beantwoorden: “Misschien als baby een beetje, maar ik kan het me niet herinneren”, zegt ze. Kirtie is veertien jaar en wordt elke dag door haar ouders naar de Louis Brailleschool aan de Sophie Redmond gebracht. En weer opgehaald, jaar in, jaar uit. Ze kan braille lezen als de beste. “Ja, boeken lees ik echt snel. Een beetje boek heeft al gauw zeven braillebanden, die lees ik in een paar dagen uit.” Ze vindt het erg blind te zijn, maar begrijpt het nu wel. Kirtie heeft een tweelingbroertje. Ze werden te vroeg geboren en toen ging het mis. “Met mijn broertje is niets aan de hand, alleen ik ben blind.” Een tweeling met pech en geluk, onverbiddelijk bij de start, hoe emotioneel kan het leven zijn.
Kirtie woont op Noord, in de Bromidestraat. Ze kan thuis haar weg goed vinden, niemand hoeft haar te helpen, maar op straat komt ze niet alleen. “Ik zou kunnen leren naar de supermarkt te lopen, maar mijn ouders vinden het te gevaarlijk.” Ze gaat nog een paar maandjes naar de Brailleschool, dan naar het mulo, want het toelatingsexamen zal ze wel halen. Als je met zo’n snelheid braille leert lezen, dan moet je wel slim zijn. En als ze op het mulo geen brailleboeken hebben, dan komen die van hier, zegt ze.
Voor het DROMEN-project op haar school moest ze vertellen welke droom ze had, wat ze het liefste zou doen. Dan zou dat door een fotograaf en een grafisch ontwerper uitgebeeld worden. Ze wist het meteen: zingen natuurlijk. “En het is geen gewone droom, het is een GROTE DROOM”, zegt ze.
Kirtie heeft thuis alles van K3, de Vlaamse meidenband. Of ze zelf al in een koortje zingt? “Nee, ik zit niet zelf in een groepje, want ik zit nog op school. Ik heb het een beetje zwaar nu. Zwemles kost ook al veel tijd, maar mijn moeder gaat mij daarna op zangles zetten.” Wat ze later voor werk gaat doen? Ze weet het nog niet, maar diploma’s halen, is nu vooral belangrijk.
Natalie Bruges, gespecialiseerd in portretfotografie, nam het initiatief voor het DROMEN-project op de Brailleschool. Ze wilde blinde kinderen fotograferen in hun eigen droomwereld, straks gebundeld in een prachtig uitgevoerd fotoboek, in een kleine oplage van 250 exemplaren. Ze zoekt sponsors, ‘weldoeners’ noemt ze hen, want de opbrengst is voor de school. Er moet geld komen voor nieuwe spullen in het computerlokaal. Er staat nu een oude brailleprinter die niet meer op moderne computers kan draaien. Zo’n printer kost gauw tienduizend euro.
Er zijn ook braillelezers nodig, want er is er nu maar één, en ze hebben er eigenlijk zeven nodig. Met zo’n apparaat krijgen leerlingen een koptelefoon op, die de tekst uitspreekt. Een soort spraakcomputer dus. Volgens de folder van Auxilium, de stichting die dit project adopteert: ‘Hiermee zal het bestaande ICT-lokaal op de Louis Brailleschool volledig worden gerenoveerd en worden ingericht met de meest moderne soft- en hardware die nodig zijn om blinden en slechtzienden toegang te verschaffen tot alle informatie op het wereldwijde internet’. Zouden onze blinde landgenoten niet juist daar veel behoefte aan hebben? En als vrijwel iedereen in Suriname op het net kan surfen, dan hebben zij daar toch ook recht op?
Voor meer informatie: Stichting Auxilium – Fajalobistraat 11 – Telefoon 405046 – auxilium@nataliebruges.com
Nu populair
