Een zegen voor het land
Opeens was het zover. Ze staarden verdwaasd op het beeldscherm voor hun neus, tot hun blikken afdwaalden naar andere schermen in de kamer. Alsof ze elkaars ogen wilden lenen om hun eigen ongeloof te bezweren. Kevin, Paul en Romeo. De drie boezemvrienden, nerds tot in hun tenen, die hier maandenlang – misschien wel een jaar – keihard aan hadden gewerkt.
Het leek in het begin zo eenvoudig, zo voor de hand liggend, dat ze zich nauwelijks konden voorstellen dat niemand dat eerder had bedacht. Of misschien wel bedacht – dat weet je nooit – maar waarom had nog niemand het gewoon gedaan? Als je naging wat zo iemand als Julian Assange – hun grote voorbeeld – in zijn eentje had klaargespeeld. Daarmee vergeleken was hun plan een akkefietje van niks. Dachten ze toen nog.
“Waar is de champagne?” vroeg Romeo. De vraag bleef in de lucht hangen als een slechte grap, of valse noot in een meeslepende compositie. Paul stond op en liep naar de balkondeuren. Het was stil buiten. Zelfs de honden leken in slaap gevallen. Voorbij de lichten van de Anton Dragtenweg lag de donkere vlakte van de rivier.
“De ratten met hun buitenlandse paspoorten, die bij het minste onraad al in het vliegtuig zitten, zullen straks lelijk op hun neus kijken”, zei Kevin met een grote grijns. “Maar het schip is nog lang niet gezonken”, antwoordde Paul, met de rug naar zijn twee vrienden. “En zal ook niet zinken”, zei Romeo op een plotseling andere, bijna plechtige toon.
Tegen het aanbreken van de dag was de werkkamer van Paul in de afgelegen bovenwoning op Blauwgrond veranderd in een digitaal zenuwcentrum. Het drietal was nauwelijks bekomen van de berichten over de bullion market en de laatste goldfix in Londen, of alle apparaten in het vertrek raakten tegelijkertijd op drift.
Ze hadden van tevoren een werkverdeling afgesproken. Kevin de nieuwssites, Romeo het telefoonverkeer en Paul de community met vrienden in de hele wereld, aan wie ze zo veel te danken hadden. Als ervaren hackers waren ze wel wat gewend. Maar de lawine die ze nu over zich heen kregen, overtrof hun stoutste verwachtingen.
Lees het spannende verhaal verder in Parbode.