Op de werkvloer
Naam: Charaisa Jubithana (22) is middag-supervisor bij een Shell benzinestation.
Hoe ziet je werkdag eruit?
“Mijn shift begint met het vegen en dweilen van de shop. Ik moet ook afstoffen en de producten aanvullen. Dat gebeurt elke dag, gedurende de tijd dat we open zijn. Zodra er iets is verkocht, moet het rek worden aangevuld. Verder beheer ik de kassa van de shop en het geld van de pomp. Ook hou ik toezicht op de andere medewerkers; dat ze hun uniform aan hebben en hun badge dragen. Als er iemand afwezig is, val ik ook in bij de pomp en smeerolieservice.”
Wat is het vreemdste dat je hier hebt meegemaakt?
“Nou, ik heb wel wat spooky verhalen. Alleen heb ik dat nog niet aan mijn baas verteld. Misschien moet ik het nu wel doen, voor hij dit leest. (lacht) Het is mij pas nog overkomen: ik was alleen in de shop en hoorde plotseling ‘hallo’. Maar er was niemand anders hier. Een andere keer hoorden een klant en ik dat de deur van het kantoortje werd gesloten. Dus niet dat zachte geluid wanneer bijvoorbeeld de wind het op een kiertje waait, maar het harde geluid van ‘echt’ dichtdoen. En ik moest de klant overtuigen dat er niemand in het kantoortje was, terwijl hij toch echt de reflectie van een gezicht in het raam had gezien. Of die keer toen een klant de shop wilde binnengaan omdat hij een ‘medewerker’ zag, terwijl het nog was gesloten. Maar ik ben er niet bang voor hoor. Ik leer ermee leven.”
Wat wil je over vijf jaar bereikt hebben?
“Ik denk niet dat ik over vijf jaar deze baan nog heb. (lacht) Ik moet namelijk volgend jaar afstuderen en wil graag naar Dubai voor mijn buitenlandse stage. En als het kan, zou ik daar willen blijven werken in een hotel.”
Verder lezen kan in de Parbode van juli…