Dieven(w)ijzer
Vicepresident Robert Ameerali beloofde het in 2011 toch echt: anno 2015 zou Suriname zó veilig zijn, dat dievenijzers overbodig waren. Het tegendeel is waar. De zware criminaliteit heeft tijdens de eerste regering-Bouterse dusdanige vormen aangenomen, dat de vraag naar stevig dievenijzer groter is dan ooit.
Minister van Justitie en Politie Edward Belfort is niet bij machte gebleken het geweld in te dammen. Zijn voorganger Martin Misiedjan trouwens ook niet, maar dat kun je hem niet helemaal kwalijk nemen: hij werd na anderhalf jaar alweer door president Bouterse aan de kant gezet. Belfort brulde wel dat de criminelen voor hem moesten oppassen, het had echter weinig effect.
Wat wel gebeurde, was dat het politiegeweld toenam en er soms op los geschoten werd. Met als gevolg veel slachtoffers, van wie tot op de dag van vandaag niet eens bekend is of ze wel echt verdachten waren. En een jeugdige autodief doodknallen is nou ook niet bepaald een heldendaad. De uitkomsten van de officiële onderzoeken naar dergelijke gevallen laten nog steeds op zich wachten.
Toen hij nog directeur was van de Delinquentenzorg, kon Belfort niet voorkomen dat de ambtenaren op zijn afdeling massaal fraudeerden met de prikklok die hij had laten plaatsen. Na enkele weken werd die daarom maar weer weggehaald. Maar eerlijk is eerlijk: het zal geen enkele justitieminister lukken om de criminaliteit met wortel en tak uit te roeien. Dat is in deze verharde tijden gewoon niet realistisch. Een Suriname zonder dievenijzer? Mensen met gezond verstand zijn wel wijzer dan dat te geloven.