Op de werkvloer
Naam: Santucha Irosemito (32) is Shiatsu-masseuse bij de Nationale Stichting Blindenzorg Suriname. Haar werkdag begint met rek- en strekoefeningen. “Want als masseuse kan jouw eigen lichaam niet vastzitten. Dan een kort schietgebedje voordat ik vertrek naar het instituut. Hier werk ik twee dagen in de week, van acht tot acht. Als eerste regel ik de cabine en het matras waarop de klant zal liggen. De klant heeft van tevoren een afspraak moeten maken, zodat ik vooraf weet hoeveel mensen er zullen komen op een dag.”
Hoe ben je aan deze baan gekomen?
“Dit doe ik al vanaf 2009. Dat was het begin van mijn visuele beperking en ik kon er nog niet zo goed mee omgaan. Het begon met een oogontsteking aan mijn rechteroog, die is overgesprongen naar het andere oog. Met mijn linkeroog kan ik nu nog maar heel weinig zien. Ik zie bijvoorbeeld waar je zit, maar niet meer dan een schim. Dus toen ik de kans kreeg om de training in Shiatsu-massage te volgen, heb ik die met beide handen aangegrepen.”
Ben je tevreden over je salaris?
“Ja! Want hiervoor zat ik thuis en deed niets. Alles wat ik nu kan verdienen en bijdragen aan het onderhoud van mijn gezin, is mooi meegenomen. Ook heeft het mij zelfstandiger gemaakt. En als ik een nieuwe mobiele telefoon wil kopen, dan kan ik dat doen. Ik ben niet van anderen afhankelijk. Tegenwoordig kan er zo veel met technologie en het wordt steeds beter. Mensen reageren verbaasd met ‘Jij bent ook op Facebook?’. Ik kan misschien niet zien, maar hoor wel alles! En dat kan door mijn pc of mobiel met spraakprogramma’s te gebruiken.”
Geïnspireerd? Lees dan verder in Parbode.