Helene Amadtajib (72) is duidelijk een marktkoopvrouw in hart en nieren. Ze neemt geen blad voor de mond en babbelt, nadat we met een glaasje soft en wat vers gebakken bananenchips op de bank hebben plaatsgenomen, honderduit over de gebeurtenissen van haar dag. Haar charmante giechel werkt zo aanstekelijk, dat menig mens direct zal begrijpen waarom deze dame al jarenlang een loyale klantenkring heeft.
Helene is geboren en getogen op Leiding 11a. Haar moeder kwam uit Nickerie en haar vader woonde in Commewijne. Na hun huwelijk vestigden ze zich op Leiding. De ouders van Helene hadden het niet breed. “We hadden iedere dag te eten, dus we waren niet arm, maar er was nooit geld voor iets extra’s”, vertelt ze.
Helene had nog een jonger broertje en zusje. Ze ging naar de openbare basisschool aan de Commissaris Weytinghweg, waar tegenwoordig een muloschool staat. “Helaas heb ik nooit verder geleerd. Mijn ouders hebben me tijdens mijn examenjaar van school gehaald. Er waren destijds vier uloscholen, maar die stonden allemaal in de stad. Mijn ouders konden het zich financieel niet veroorloven om mij naar de stad te sturen”, zegt Helene schouderophalend.
Op haar zestiende trouwde Helene met Soeradie Amadtajib. Een jaar later betrokken ze de woning waar Helene nu nog steeds woont met het gezin van haar jongste dochter. Soeradie werkte hard om het snel groeiende gezin te onderhouden. “Hij werkte de hele week bij Fernandes, en in zijn vrije tijd was hij druk bezig met planten op het erf. Toen ik zwanger was van de vijfde, besloot ik eten aan huis te gaan verkopen om voor een extra inkomen te zorgen.”
Helene bleek een gat in de mark te hebben gevonden. Ze was destijds de eerste in de omgeving van Leiding die eten verkocht. Ze had zelfgebakken chips, zoals bananen, cassave en bronbron, maar verkocht ook eten: bami, nasi en saoto.
Verder lezen? Dat kan nog net, in de Parbode van december…
Nu populair
