Michael Anthony Ramdat
Leeftijd: 32
Functie: Visser
Hoe ziet je werkdag eruit?
“Ik heb geen vaste werktijden; hoe laat ik begin, hangt namelijk van het tij af. Het kan zijn dat ik om drie of vier uur al begin, of pas tegen zes uur. Als ik ver op zee ben, dan blijf ik er meestal twee weken. Ben ik dichter bij de kust, dan is het makkelijker om terug te keren.”
Hoe ben je aan deze baan gekomen?
“Als zeventienjarige werkte ik samen met mijn oom in Guyana. Een collega wilde toen zijn geluk komen zoeken in Suriname en vroeg of ik meewilde. Dat wilde ik wel, en ik heb tot nu toe geen spijt gehad van deze beslissing. ondertussen ben ik al tien tot twaalf jaar hier. Het leven is prettig en met mijn verdiensten kan ik in Suriname veel meer doen dan ik in Guyana zou kunnen.”
Wat is het leukste aan je werk?
“Dat ik zelfstandig ben, mijn eigen baas ben en een eigen boot heb.”
En wat het vervelendste?
“Wanneer iemand van de crew problemen heeft of in de stress zit. Dan ontstaan er vaak problemen. Ze verschijnen niet of willen niet meer werken. Anderen saboteren gewoon het werk. En je moet ze al helemaal niet meemaken als ze geen sigaretten hebben!”
Welke eigenschappen moet je hebben om dit te kunnen doen?
“Je moet vastberaden zijn, geïnteresseerd zijn in het werk en uit je ervaringen leren, ‘practice makes perfect’. Het is niet gemakkelijk, je moet wel weten wat je wilt. Gelukkig hoef je geen studie te hebben gevolgd om dit werk te kunnen doen, het intelligentste deel is simpelweg hard werken. ”
Wat is het vreemdste dat je hebt meegemaakt tijdens het werk?
“ongeveer een jaar terug waren we op zee. Het was nacht en het weer was goed. Ik nam een kopje koffie en nam plaats op de ice box. Plotseling was er een swelling; hoge golven kwamen eraan en ik viel overboord. Met mantel, gps, het net en mijn koffie nog in de hand. Het probleem met deze mantel is dat het ontzettend zwaar is, met ritsen en knopen waardoor het niet makkelijk uit te trekken is. Ik had ondertussen mijn gps verloren, en het enige wat ik kon doen was bidden. En net op het moment dat ik het wilde opgeven, reikte er een hand naar mij uit en voelde ik een touw dat ik automatisch vastgreep. Daarna verloor ik het bewustzijn voor ongeveer twee uur. Mijn crew had me gevonden dankzij mijn schaduw die door het maanlicht werd gereflecteerd op het water. Zonder die Man daarboven zou ik hier nu niet zitten, het was duidelijk nog niet mijn tijd. En zal ik je wat vertellen? Ik kan nog steeds niet zwemmen!”
ben je tevreden over je salaris?
“Ik ben heel tevreden met wat ik verdien.”
Wat wil je over vijf jaar bereikt hebben?
“Ik wil dan vier boten hebben, allemaal met een eigen crew. Meer dat vraagt alleen maar om hoofdpijn en nog meer problemen. Zelf zal ik ook blijven uitvaren. Deze baan is me gewoon op het lijf geschreven!”