Vijf jaar lang, tijdens de regering-Bouterse 1, stond het ministerie van Openbare Werken symbool voor de toen heersende grootheidswaanzin. Het ene luchtkasteel na het andere werd wereldkundig gemaakt, maar uiteindelijk werd er vrijwel niets gepresteerd. Nu valt het departement vooral op door de oorverdovende stilte die in het verpauperde gebouw aan de Jagernath Lachmonstraat heerst. Zelfs de toiletten doen er het zwijgen toe.
Vraag mensen wie de huidige minister van Openbare Werken is, en maar weinigen zullen het antwoord weten. Siegfried Wolff heeft sinds zijn aantreden medio augustus nauwelijks van zich doen spreken. Op 16 oktober beloofde hij de Nationale Stichting voor Blinden en Slechtzienden in Suriname (NSBS) de oversteekvoorzieningen aan de Dr. Sophie Redmondstraat in de toekomst te zullen aanpassen, hij was er een week later bij toen de Chinezen wereldkundig maakten dat ze duizend woningen cadeau doen, en riep kort na zijn aantreden dat er binnen zijn ministerie geen plaats is voor corruptie en dat er hooguit geld is om lopende projecten af te ronden. Tot zover de hoogtepunten uit zijn politieke loopbaan.
Hoe anders was dat onder zijn voorgangers. De door een walm van corruptie omgeven Ramon Abrahams deed na zijn aantreden in 2010 direct van zich spreken door zijn werkkamer en zijn auto op kosten van de belastingbetaler voor forse bedragen te laten pimpen. Er zou een nieuw onderkomen van Openbare Werken verrijzen, een nieuwe highway naar Zanderij, de Ringweg moest worden verlengd en ga zo maar door. Daar kwam allemaal niets van terecht. Wel kocht hij privé wat helikopters en stortte hij zich op de verfraaiing van zijn boiti in West-Suriname, dus helemaal stil zat hij niet tot hij medio 2013 door president Bouterse op straat werd gezet. Zijn opvolger, de flamboyante Rabin Parmessar, stond wat meer met de benen op de grond maar presteerde uiteindelijk ook weinig.
Toen Wolff in augustus vorig jaar werd benoemd tot minister, trof hij een puinhoop aan, een lege kas en een dikke stapel onbetaalde rekeningen van aannemers en andere dienstverleners. Dat was natuurlijk geen verrassing voor hem; hij was al jaren werkzaam op het departement en moet op de hoogte zijn geweest van de wantoestanden. Daarom viel ook niet te verwachten dat hij schoon schip zou maken en stinkende zaken zou laten onderzoeken, zoals zijn collega’s op bijvoorbeeld Justitie en Politie en Natuurlijke Hulpbronnen wel aan het doen zijn.
Gelukkig heeft Wolff wel nog zaken waar hij zich serieus druk om kan maken: de toiletten op het ministerie functioneren niet! En wonderlijk genoeg is er niemand binnen de eigen gelederen die deze kan repareren. Bovendien is er geen geld; pas in maart 2016 kunnen ze worden gemaakt. Reden voor de ontevreden ambtenaren om eerder naar huis te gaan, want ze moeten hun behoefte toch ergens doen.
Het leven van een minister van Openbare Werken valt niet mee. Gelukkig heeft Wolff zelf een luxueuze werkkamer waarin hij zich in stilte kan terugtrekken, met een functionerend toilet. Met dank aan Abrahams.
Nu populair
