‘Bedorven eten is vies en je wordt er ziek van.’ Welnee, niet per se. Sommige gerechten die regelmatig in Suriname gegeten worden en als erg smakelijk ervaren worden, bestaan uit rottend eten. En dan hebben we het niet eens over djompo meti, hoewel dat toch een bizar staaltje is. Djompo meti is vlees dat, bij gebrek aan conserveringsmethoden in het binnenland, wordt begraven of weggezet. na enkele dagen tot een week wordt het sterk ruikende vlees, inmiddels paars geworden en enthousiast bezocht door vliegen en hun maden, opgegraven en bereid. toegegeven, veel Surinamers zouden zich er niet aan wagen, en dat is misschien niet onverstandig; het zou best een keer kunnen misgaan. Maar er zijn genoeg algemener geaccepteerde ingrediënten die via een gecontroleerd proces van rotting heel goed te eten zijn. Vooral in de tropen is fermentatie een beproefde techniek om voedsel langer houdbaar te houden. Deze methode is voor iedereen die elektriciteit en een koelkast heeft niet meer nodig, maar aangezien de smaak er intensiever van wordt, is het nog steeds veel gebruikt. Denk aan tempé, sojasaus en zelfs wijn. ongezond is het ook niet; fermentatie is eigenlijk een eerste stap in het verteringsproces, dat nu alvast buiten je lichaam plaatsvindt. omdat het lichaam minder werk heeft, wordt de voedingswaarde van het product hoger.
Nu populair
