Parbode 1964 op deze foto, wel met een slap handje, , tien jaar oud, net als de jongen die in zijn verjaardagstaart aansnijdt. Helemaal links op de foto, in het wit, staat zijn moeder: Cecilia Durgaram, oudste dochter van de toen bekende aannemer/ bouwmeester Hendrik Bridjmohan Durgaram. Hun vroegere woonhuis, De Ark, staat nog altijd aan de Prins Hendrikstraat. Naast Cecilia staat de vader van de jarige, Emanuel Nepal (‘Noen’) Parabirsing, farmaceut, in Leiden gepromoveerd, jongste zoon van Dhumradj Parabir, immigrant uit Nepal. Noen werd opgebracht in het Kinderhuis Sukh Dhaamte in Alkmaar. Naast pa-lief staat de juf van de jarige, mevrouw Waasdorp. Zij gaf les op de Vrije School. Het jongetje links van de jarige is Jerry Birdja; zijn grootmoeder Rebecca LachmanParabirsing was de jongere zus van ‘Noen’ en draaide met haar echtgenoot Micha een bekende manufacturenzaak aan de Maagdenstraat.
Naast Jerry staat Chequita Lachman. Haar grootmoeder was Esther Lachman-Parabirsing, de oudere zus van Noen, die met haar echtgenoot Daan de toen bekende kantoorboekhandel D.M. Lachman aan de Domineestraat runde. Achter Chequita staat Anton (‘tonny’) Duchenne, boezemschoolvriend van de jarige. tonnies vader was leidinggevende bij het toenmalige kabinet van de gouverneur. Naast tonny staat Gita Hira Sing, nichtje van de jarige; haar moeder is ursy Hira Sing-Durgaram, zusje van Cecilia. Het jongetje bij de tafel is Milton Parabirsing, broertje van de jarige. Achter hem staat Ronald May, zijn vader had aan de Sophie Redmondstraat een eigen productenwinkel: Maison Maylie, waar de jarige kind aan huis was. Het jongetje naast Milton is diens vriendje uit de schoolbus; hij werd Kennedy genoemd, omdat hij op de een of andere manier leek op de president van de uSA, die een achttal maanden daarvoor was doodgeschoten. Naast ‘Kennedy’ staat Indra Hira Sing, zusje van Gita. Hun vader was de kritische parlementariër van de Aktiegroep, dokter Harry Hira Sing. Net zichtbaar achter Indra is Jessica van den Brink, het buurmeisje van de jarige. Haar vader was toen de directeur van de froweinschool.
Inderdaad, de tienjarige ben ik, Robby Parabirsing. De foto is genomen op het terras van ons huis aan de flamboyantstraat 4 en geeft een goed beeld van de ongedwongen sfeer in de middenklasse van Paramaribo. De ramen hadden (nog) geen dievenmetaal, je kon je deur gewoon openlaten en even naar de winkel gaan. oudjes hoefden niet bang te zijn te worden gekneveld door o zo stoere rovers en het woord ‘junkie’ bestond nog niet. We luisterden elke vooravond om kwart voor zeven trouw naar het ‘Klokje van Zeven’ met de imitatiestemmen van André Kamperveen, en de televisie had z’n intrede nog niet gedaan. Pengel en Lachmon waren politiek nog broederlijk bij elkaar, beiden doodsbang voor de politieke opmars van Eddy Bruma. En er heerste nog ambtelijke orde. Zo werd m’n vader boos als ik tonny te lang belde, want we hadden een diensttelefoon thuis en die mocht niet voor lange privégesprekken gebruikt worden.
Ik was toen tien jaar jong; nu, 52 jaar later, is Parbode tien jaar oud. Waar gaat de tijd…
Nu populair
