Luchtdanser
Schrijfster Rihana Jamaludin heeft zich met Luchtdanser op voor haar bekend terrein begeven. In 2011 schreef ze al over multicultureel Amsterdam in Kuis, een boek dat in Suriname en op Curaçao door middelbare scholieren werd verkozen tot Inktaap Leeskeuze. Eerder won ze een stimuleringsbeurs van het Nederlands Letterenfonds met haar boek De Zwarte Lord, een historische roman over Suriname tegen het einde van de slavernij.
Luchtdanser gaat over drie jongeren die op de rand staan van volwassen worden, opgroeiend in de hectiek van Amsterdam. Ze zijn freerunners, acrobaten die gebouwen beklimmen, over daken springen en zo het hele stadsleven vanuit een ander perspectief meemaken. De drie vrienden, Arend, Clyde en Hadir, krijgen te maken met verschillende problemen. Arend, gestopt met school en wonend en werkend in een hostel, komt in aanraking met drugscriminelen die hem steeds dieper in de problemen lijken te brengen. Clyde ontdekt een familiegeheim en een geheim in een Amsterdams pand en Hadir moet het restaurant van zijn oom redden, net als zijn relatie met de mooie Kadra.
In Luchtdanser verdiept Jamaludin zich in de jongerencultuur door veelvuldig straattaal te laten doorklinken in de gesprekken tussen de drie vrienden. Ze beschrijft de leefwereld van de jongeren, hoog op de daken of diep in de penarie, op een uitgebreide manier die je in staat stelt je goed in te leven in het boek. De multiculturele samenleving wordt echter op een enigszins clichématige manier uitgediept, waardoor het boek af en toe een wat voorspelbare koers vaart. De dingen die de hoofdrolspelers overkomen, zijn wat meer onvoorspelbaar, waardoor je als lezer toch geboeid blijft lezen. Die gebeurtenissen wisselen elkaar rap af, als een freerunner die over de daken rent, en zeker als het boek eenmaal op gang komt, krijg je als lezer geen tijd meer om tot rust te komen.
In een van de hoofdstukken zegt Clyde, een van de drie hoofdpersonen, in een gesprek over het koloniale verleden van Nederland: “Nederland hééft het al achter zich gelaten, eigenlijk al meteen na de afschaffing van de slavernij. Terwijl Surinaamse geschiedenis tot 1976 óók Nederlandse geschiedenis is! Niet dat dat in de schoolboeken terug te vinden is.” En: “´Ja, maar dat feit (de Tweede Wereldoorlog, red.) wordt ook nationaal herdacht, en dat helpt. Terwijl de koloniale historie nationaal is weggestopt. Maar wat ik bedoel is dit: als Nederlanders hun échte geschiedenis niet kennen, dan krijg je al gauw dat ze vinden dat wij hier niet thuishoren.”
In dit hoofdstuk lijkt schrijfster Rihana Jamaludin zich via een van haar hoofdpersonen direct tot de lezer te richten en tevens het doel van dit boek te onderstrepen. Ze schreef Luchtdanser naar aanleiding van een discussie in de Nederlandse media, waarbij werd gezegd dat allochtone jongeren zich meer in literatuur zouden verdiepen als zij zich met de inhoud zouden kunnen identificeren. Omdat uitgevers nog wat terughoudend zijn, gezien de beperkte interesse in literatuur onder de doelgroep, heeft Jamaludin Luchtdanser gratis online uitgebracht, om te kijken of ze met een digitaal boek over de multiculturele samenleving de interesse onder allochtone jongeren wat op gang kan brengen.
Luchtdanser is een boek waarin de leefwereld van jongeren in de grote stad mooi wordt beschreven en waarin hun problemen op een meeslepende manier verteld worden. Het idee achter het boek valt alleen maar aan te prijzen. En mocht dit boek de jongeren toch niet aanzetten tot het lezen van meer boeken, dan kan Luchtdanser ze altijd nog leren hoe ze het beste van dak tot dak springen.
Luchtdanser, 2015, gratis e-book, 978-94-92182-81-4