Fra Fra Sound: Tussen Dakar, Paramaribo en Amsterdam

Het Amsterdamse septet Fra Fra Sound is een niet meer weg te denken begrip in de wereld van de Afro-Caribische geïmproviseerde muziek. Wat 35 jaar geleden begon als een band die experimenteerde met kaseko-ritmes in combinatie met jazz, heeft zich inmiddels ontwikkeld tot een instituut dat op diverse internationale podia concerten geeft en workshops verzorgt. Dit onder de bezielende leiding van artistiek leider en bassist Vincent Henar.

Los van het feit dat Fra Fra Sound een origineel en herkenbaar geluid heeft, onderscheidt het septet zich vooral door de verschillende artistieke ontwikkelingen die het heeft ondergaan. Samenwerkingen met onder anderen jazzgiganten als David Murray en Lester Bowie, maar ook met kora-virtuoos Toumani Diabaté en de Afro-Marokkaanse luitist Majid Bekkas, hebben ervoor gezorgd dat de grenzen verlegd blijven. De Amsterdam-ParamariboDakarconnectie is een interessant project, waarbij de muzikale vervlechtingen tussen Paramaribo en Dakar worden onderzocht en op eigentijdse wijze gepresenteerd in Amsterdam, het domicilie van Fra Fra Sound.

In de eerste set van het concert lag de nadruk vooral op de AfroSurinaamse traditie. Hiervoor werden drie jonge veelbelovende gastmusici uitgenodigd. Urvin Doornkamp is een jonge talentvolle slagwerker, die in Suriname zijn eerste drumlessen kreeg en inmiddels op het Conservatorium slagwerk studeert. Saxofonist Joell Wilson is amper 18 jaar oud en heeft zich de afgelopen jaren verrassend goed ontwikkeld. Als dit zo blijft doorgaan, zullen we in de toekomst ongetwijfeld veel meer van deze jonge altist en drummer horen. Beide muzikanten hebben overigens een belangrijk deel van hun muzikale vorming gehad bij een van de verschillende educatieprojecten van Fra Fra Sound, waarbij de nadruk wordt gelegd op samenspel, lees- en improvisatietechnieken. De derde gast was Pape Assane Sow, een jonge Senegalese percussionist, die de kasekonummers met zijn benadering op djembé van extra, smaakvolle ingrediënten voorzag.

Het eerste nummer Bar a doti wan odi is een Creoolse traditional die vaak als welkomstlied wordt ingezet. Met een mooi arrangement van trompettist/componist Michael Simon was meteen de toon gezet. De harmonische wendingen en ritmewisselingen, met een knipoog naar de originele versie, maakten het verschil. Behalve nummers uit de Surinaamse traditie, speelde de band een bijzondere uitvoering van Wayne Shorters Footprints, met mooie en soms indrukwekkende solo’s.

De tweede en derde set stonden geheel in het teken van de vierde gast. Mola Sylla is afkomstig uit Senegal en woont al geruime tijd in Amsterdam. Hij zingt, bespeelt de duimpiano en de xalam, een luit-achtig instrument. Sylla heeft een doordringende stem, waarin de Senegalese griot-traditie direct te horen is. De combinatie van deze traditie met het geluid van Fra Fra Sound, dat zijn invloeden ook in de funk, soul en blues terugvindt, was spannend en gedurfd maar pakte goed uit.

Pianist en arrangeur Robin van Geerke was samen met Michael Simon verantwoordelijk voor de mooie arrangementen die vaak om een klein thema, gespeeld op de duim-piano, werden opgebouwd. De gevarieerde improvisaties van rietblazer Alex Simu op tenorsax/klarinet, gitarist Andro Biswane en Robin van Geerke zorgden er mede voor dat de Senegalese traditie in een symbiose met mooie jazzharmonieën nader tot elkaar kwamen.

0

Gedeeld