Bori Tori: De yoghurt van boer Lommerds

Vanachter haar gordijn keek ze naar het weiland van de buren. Buurman Lommerds kwam net terug van zijn dagelijkse ronde. Zijn vette lichaam blubberde mee op het ritme van de kar die over de zandweg hobbelde. Boer Lommerds verkocht melk, yoghurt en kaas aan de bewoners van het zandweggetje, en aan de winkel op de hoek. Zijn yoghurt stond bekend als de zachtste en romigste van Paramaribo en omstreken. Maar hij verkocht niet aan haar, Lucretia. Sinds de dag dat ze hem had betrapt, had hij haar beschuldigd van laster. En haar pleidooi bij de buren haar te geloven, mocht niet baten.

Boer Lommerds was vroeger een knappe man, met donker haar en lichte ogen. Door het harde werken was zijn lichtbruine lichaam in topvorm. Gespierde armen, strakke buik en een lach… Zelfs nu nog, na alles wat gebeurd was, voelde ze haar hart een kleine sprong maken als ze terugdacht aan de rij witte tanden en die pretlichtjes in zijn ogen. Maar dat was toen. Nu was boer Lommerds een vadsige oude man die nooit meer lachte.

Ze ging zitten op haar schommelstoel. Prachtig houtsnijwerk, afgewerkt met koper. Iedere keer als ze erop ging zitten, werd ze emotioneel. Het was het laatste cadeau dat ze had gekregen van een man, van boer Lommerds. Of Karel, zoals zij hem kende. Jaren geleden vroeg hij haar eens om te gaan wandelen. Het was in de vooravond, de zon ging bijna onder. Ze liepen samen naar een kreekje, namen plaats op een bankje en babbelden wat. Zij vertelde dat het alleen wonen haar zwaar viel. “Ik ben ook alleen”, zei hij. “Misschien kunnen we elkaar gezelschap houden? Als je bij mij het huishouden komt doen, dan betaal ik je.” Ze knikte.

Sindsdien was ze dagelijks bij Karel. Ze waste, boende en kookte voor hem. Steeds vaker werd Karel rood als ze naar hem lachte. Het deed haar blozen. Een keer botsten ze tegen elkaar in het gangetje dat van zijn keuken naar de eetkamer leidde. Karel pakte haar beet, kuste haar, duwde haar meteen van zich af en stotterde iets dat op ‘sorry’ leek. Ze lachte, pakte zijn hand en keek hem diep in de ogen, terwijl ze hem zachtjes meetrok naar de slaapkamer.

Sinds die avond bleef ze steeds vaker slapen. Maar het viel haar op dat ze altijd alleen wakker werd. En soms werd ze wakker van rare geluiden. Alsof iemand bij het tandenpoetsen de borstel te diep naar achteren duwde. Toen hij een keer in de schuur bezig was, sloot hij snel de deur en liep haar tegemoet toen hij haar zag aankomen. “Nee, niet daar komen. Ik, uhm, heb er een verrassing voor je verstopt.” Het klonk als een ter plekke verzonnen smoes. Stomverbaasd was ze toen hij haar een week later verraste met een prachtige schommelstoel.

Toch was haar nieuwsgierigheid niet gestild. Ze kreeg eigenlijk steeds meer het gevoel dat er iets niet klopte. Altijd maar die rare geluiden uit de schuur die voor haar verboden terrein was. Op een dag was ze het zat en besloot op onderzoek uit te gaan. Ook nu hoorde ze weer de rare geluiden. Ze klom op een kratje, zodat ze door het hoge raam aan de zijkant van de schuur kon kijken. Ze werd ijskoud vanbinnen. Karel hing boven een van de melkkannen. ‘Yoghurt’ stond er met witte letters op. Daarnaast stond een tafeltje met allemaal halve lemmetjes.

Ze zag hoe hij met een pollepel wat melk dronk uit een kan. Vervolgens nam hij een half lemmetje en perste het sap in zijn mond. Zijn gezicht vervormde door de zure smaak, maar hij slikte alles in. Ze kon aan zijn gezicht zien wanneer het lemmetjesap zijn maag bereikt had. Hij begon te kokhalzen en begaf zich naar een melkkan. Hij stopte zijn vinger in zijn keel en leegde zijn maag in de melkkan. Bij de volgende kan herhaalde het proces zich. En zo ging hij rustig verder. Melk drinken, lemmetjesap, even wachten, uitbraken. Lucretia was vervuld van afschuw en begon ook te kokhalzen. Karel hoorde het geluid en draaide zich om. Zijn ogen speurden de schuur af tot hij recht in Lucretia’s ogen keek. “Lucretia?! Nee, nee, neeeeee…”

Spiesjes met in yoghurt gemarineerde kip

Benodigdheden:

Yoghurt

Kippenborstfilet

Knoflook

Ui

Grof gemalen zwarte peper

Zout

Nootmuskaat

Zwarte sesamzaadjes

Chinese pepers

Bereidingswijze:

Snijdt de borstfilet in blokjes. Doe de blokjes in een schaal en breng op smaak met wat zout, zwarte peper en een snufje nootmuskaat. Voeg vervolgens net zo veel yoghurt toe totdat alle stukjes kip bedekt zijn.

Hak drie tenen knoflook en een kleine ui in stukjes, en voeg dit toe aan het kip-yoghurtmengsel. Meng alles goed door elkaar, en plaats het in een afgesloten schaal in de koelkast, waar het ongeveer een uur moet marineren. Rijg daarna de kipblokjes aan satéstokjes. Leg ze op een platte, ingevette schaal en doe deze in een voorverwarmde oven op de middelste stand. De kip zal langzaam garen in een mengsel van yoghurt en het eigen vocht.  Van het overgebleven mengsel, dat bestaat uit yoghurt, fijngehakte ui en knoflook, kan een sausje worden gemaakt. Bak wat fijngehakte groene Chinese of Spaanse peper in wat boter en blus af met het yoghurt mengsel. Voeg eventueel wat meer yoghurt toe en breng het verder naar wens op smaak. Schenk over in een schaaltje en laat eventjes afkoelen. Serveer de kipspiesjes met lauwwarme saus, zwarte sesamzaadjes erover gestrooid, en geniet van de meest malse kip ooit.

0

Gedeeld