‘Wauw, een moskee en synagoge náást elkaar, zonder problemen?’, zegt een vriendin van mij die net voor het eerst in Suriname vertoeft. Aangezien moslims en joden elkaar niet in de haren vliegen, gaat men er vanuit dat mensen hier in vrede naast elkaar kunnen leven. Ik heb al vaak trotse gezichten gezien die me vertelden dat verschillende bevolkingsgroepen hand in hand gaan in dit land, en dat Surinamers ontzettend beleefd zijn.
Maar ik heb het afgelopen jaar weinig van die broederliefde en bescheidenheid gemerkt. Nog nooit heb ik zoveel agressie in de bodemloze put van Facebook zien verdwijnen. Naast de vele selfies en emoji’s, is er plaats gemaakt voor gescheld en getier. DNA-lid Jennifer Vreedzaam, die verklaarde dat we allen schuldig zijn aan de crisis, werd onder een nieuwsbericht massaal uitgemaakt voor kankerpatiënt. Bij posts over rovers reageren mensen met ‘kogel door hun kop’.
Laatst ging het knoflooksausfilmpje viral. Een zekere Bombelman die per se knoflooksaus wilde bij zijn shoarma, maar wat niet mogelijk was. Hij begon te blèren als een bezetene, en maakte een werknemer uit voor varken. Tot overmaat van ramp sloeg hij er op los. Veel socialmediagebruikers gingen erop in, en waren ineens net als #Charlie ook #knoflooksaus geworden.
Op andere pagina’s regent het discriminerende steken over buitenlanders, die ‘op moeten rotten naar hun eigen land als het hen hier niet bevalt’.
Het verbaast me dat zoveel mensen kicken op sensatienieuws waar ze even los kunnen gaan.
Hilarisch eigenlijk, dat mensen constant zeuren, wijzend naar de regering, die ongetwijfeld eindeloos veel steken laat vallen, maar hun eigen houding staat ook kilometers weg van stabilisatie, herstel en verdraagzaamheid.
Hoewel ik geen NDP-fan ben, óók graag knoflook op mijn shoarma wil en geen voorstander ben van roversacties, ben ik wél fel tegen opgekropte woede verzamelen over de trieste economische ontwikkelingen van 2016. Herrie schoppen over bizarre filmpjes, politiek gezeur en corrupt gedoe: we weten nu wel dat het gigantisch triest is. Maar juist in deze tijden moeten mensen op elkaar kunnen rekenen en positief blijven. Ik mis één doel in het nationaal Stabilisatie- en Herstelplan: volgend jaar een vreedzaam online Suriname.
Nu populair
Advertorial: Gossip-bedrijven strekken vleugels verder uit
You may also like
