Glutenvrij leven in Suriname een uitdaging – Parbode Sneak Peek

Als directeur van een broodfabriek geen kruimeltje brood kunnen eten, dat klinkt ironisch. In Suriname is het echter werkelijkheid: directeur Kurt van Essen van Fernandes Bakkerij heeft coeliakie, waardoor hij ziek wordt van het eten van gluten, een essentieel ingrediënt van brood. Het duurde acht jaar voordat deze diagnose eindelijk vastgesteld werd. Is er in Suriname te weinig kennis over glutengerelateerde ziekten, en hoe zou hiermee omgegaan moeten worden?

Er blijken veel misverstanden over coeliakie en glutenallergie te zijn, twee termen die niet hetzelfde betekenen.Personen met coeliakieof glutenintolerantie hebben een chronische auto-immuunziekte, waarbij het eten van gluten kan leiden tot beschadiging van de darmvlokken in de dunne darm.Hierdoor worden voedingsstoffen minder goed opgenomen, en kunnen patiënten last krijgen van onder andere de darmen, diarree, uitslag en hoofdpijn. Vaak wordt dit ook glutenallergie genoemd, maar deze term is onjuist; je kunt niet allergisch zijn voor gluten.
Gluten zijn graaneiwitten die ondermeer voorkomen in tarwe, rogge, haver, spelt en gerst, wat weer wordt verwerkt in blom, roti, brood, pizza, enzovoorts. Vanwege de eigenschappen als bindmiddel, zit er ook gluten in sommige tandpastasoorten, lippenbalsem en shampoo. Echter, kennis hierover is niet zo wijdverspreid onder Surinamers, met vervelende situaties tot gevolg.
Kurt van Essen, directeur van Fernandes Bakkerij, liep tegen zo’n vervelende situatie aan. Hij liep vanaf zijn dertigste rond met buikklachten, maar niemand wist precies wat het probleem was. Na acht jaar werd in het Diakonessenhuis geconstateerd dat het wel erg leek op coeliakie. “Door al die jaren rondlopen was mijn darm echter van slag. Ondanks dat ik van de gluten af was, bleef ik doorsukkelen.” Op een dag kreeg Van Essen erg veel last van zijn buik en moest met spoed geopereerd worden. De oorzaak: vernauwingen in zijn darm waar bypasses voor gemaakt moesten worden. Het gaat nu weer goed met hem, al kan hij alleen nog met een mondkapje op in de broodfabriek komen. Voor het proeven van nieuwe soorten brood vertrouwt hij op proefpersonen ‘met een goede smaak’.

Verder lezen? Het hele artikel is te lezen in het januarinummer van Parbode.

0

Gedeeld