Essay: Open brief aan Cabaretgroep 1+1=3 – Parbode Sneak Peek
Beste heren van Cabaretgroep 1+1=3,
Ik neem de vrijheid u deze brief te schrijven. Het onderwerp dat ik wens aan te kaarten heb ik te danken aan mijn grote vriend en de beste monteur, Min. Hij werd aan het denken gezet door de Amerikaanse presidentsverkiezingen die vorig jaar groots door Donald Trump werden gewonnen. Tijdens een bezoek aan zijn werkplek verzocht Min mij om u aan te schrijven. Hij zou de oplossing hebben gevonden voor de precaire economische situatie in ons geliefd Suriname, maar voor zijn einduitkomst heeft hij uw hulp nodig. Het is veel te lang geleden dat wij jullie wekelijks konden bewonderen op ATV. De serie had het vermogen sociaalmaatschappelijke, economische en juridische onderwerpen aan te kaarten, en, denk ik zelf, had invloed op hoe de maatschappij omging met cruciale situaties. Menigeen zat op de donderdagavonden om tien voor zeven voor ATV gekluisterd. De introtune speelt nog steeds in mijn hoofd…’Wan bun dei…. Gi ala sma, libi de…’. Als je even je ogen sluit, zie je het zo weer voor je verschijnen. Wat een nostalgie! Heren, jullie begrepen als geen ander serieuze onderwerpen bespreekbaar te maken. Heel vaak was de boodschap verkleed in een origineel jasje, afgewerkt met een grappig sausje, en liet dat je de nasmaak van een realitycheck na. De personages die jullie speelden – de oude en wijze, de heel naïeve volwassene met een korte lont en de jonge en onnozele- waren een reflectie van onze samenleving. Jullie begrepen de taal, onze cultuur, onze manier van doen, en presenteerden het eindproduct dan ook altijd met deze ingrediënten. De samenwerkingen met verschillende bedrijven en instanties zoals de politie, maakten de impact die jullie hadden groter, want als zij een boodschap wilden overbrengen, moesten ze jullie inzetten. Toch besloten jullie na jaren van succes ermee te stoppen. De Surinaamse kijker overlatend aan de onsmakelijke grappenmakers in de politiek.
Waarom? Ik richt u dit schrijven namens zij die de grap van het leven inzien. Wij eisen dat het land niet langer geregeerd wordt door machtwellustelingen, die een taal spreken die niemand begrijpt. Wij willen u, heren van Cabaretgroep 1+1=3, uitdagen uw plek in de maatschappij wederom in te nemen. Ik vraag u om uw grappen naar een politiek niveau te brengen om het leed in het land dragelijker te maken. Als Trump het kon, kan u het ook!
Verder lezen? Het hele artikel staat in het februarinummer van Parbode.