De onderzoeker: Jamila Abendanon
De onderzoeker: Jamila Abendanon
Jamila Abendanon (29) rondde in april 2013 met succes de masterstudie Culture, Organization and Management af aan de Sociale Faculteit van de Vrije Universiteit in Amsterdam.
Wat heeft u onderzocht?
Voor mijn masterthesis heb ik onderzoek gedaan naar organisatierituelen in de uitvaartbranche.
En waarom is dat van belang?
Ik wilde specifiek weten hoe mensen die dagelijks met de dood te maken hebben hiermee omgaan. Het onderzoek was niet gericht op de culturele rituelen die we in ons dagelijks leven kennen, maar ging voornamelijk om de cultuur van de organisatie en hoe de mensen binnen die organisatie met hun taken omgingen. Hoe denken zij over zichzelf, wat doen zij elke ochtend als zij aan het werk komen of juist als zij in de avond in hun bed liggen?
Hoe heeft u het onderzoek verricht?
Ik heb stage gelopen in een uitvaartonderneming in Den Haag. Hier heb ik zelf alle aspecten van het werk meegemaakt. Vanuit deze organisatie kwam ik in contact met alle onderdelen van de uitvaartbranche.
Wat was de conclusie van het onderzoek?
De eerste conclusie ging over de diversiteit van de uitvaartbranche in Nederland. Er zijn slechts enkele bedrijven die alle diensten onder een dak kunnen aanbieden. Voornamelijk worden alle afzonderlijke diensten afgenomen bij verschillende leveranciers. Zo kan er een specifieke unieke service worden aangeboden. De tweede conclusie ging over het back- en frontstage fenomeen van Erving Goffman. De frontstage in de uitvaart is de strakke, verdrietige kant waarbij het troosten van de familie en het zo min mogelijk verstoren van het rouwproces als basis worden gezien. De backstage is het tegenovergestelde. Daar zijn open persoonlijkhedenmet allemaal een uitgesproken karakter. Aan de achterkant wordter veel gesproken over het werk, maar altijd met respect. Een van de manieren van omgaan met de emoties van het werk is een vorm van overdreven openheid (voor de normale standaarden). De band onder collega’s wordt sneller hechter en dat uit zich in het sneller onderling praten over het gezinsleven of emoties. Ook werd duidelijk dat werken in de uitvaart een specifieke keuze moet zijn ongeacht je achtergrond. Intrinsieke motivatie is erg hoog en er wordt vol lof over het werk gesproken.