Dat kwik een sluipend gevaar kan zijn voor de gezondheid staat al beschreven in vele studies. Maar deze essentiële informatie wordt vaak niet teruggekoppeld naar mensen die in gebieden wonen waar dit knellende probleem zich afspeelt: de goudzoekers en de orpsbewoners rondom goudmijnen. Het Radboudumc Nijmegen is in samenwerking met de Stichting Medische Zending Primary Health Care Suriname (MZ) de afgelopen anderhalf jaar de velden van de kleinschalige goudsector in gegaan, om onderzoek te doen naar het kennisniveau van mensen, én om deze te verbeteren.
Het probleem van kwik is zeer complex”, begint Paul Scheepers, toxicoloog bij het Radboudumc Nijmegen. En daarom is dit lastig uit te drukken in cijfers. Surinaamse ziekenhuizen tellen weinig gevallen van mensen die een kwikvergiftiging hebben opgelopen. Ze worden vaak niet gesignaleerd, omdat de schade niet altijd direct zichtbaar is. “Je krijgt bijvoorbeeld geen pukkeltjes waardoor je een kwikvergiftiging snel kunt herkennen. Bij acute intoxicatie van kwikdampen kun je wel een speekselvloed hebben of metaalsmaak proeven in de mond, maar dat zal meestal geen blijvende schade brengen. Het sluipende risico is dat iemand tientallen jaren werkt met kwik, waardoor de nieren en het brein ernstige blijvende schade kunnen oplopen. Diegene merkt er eerst niets van, maar langdurige blootstelling kan voor effecten zorgen die niet te onderscheiden zijn van sommige ouderdomsziekten. Bijvoorbeeld een verminderd kortetermijngeheugen. Dat kan voor een deel te maken hebben met kwikblootstelling uit het verleden. En bij opname van kwik tijdens de zwangerschap kunnen ongeboren kinderen via de moeder onzichtbare afwijkingen krijgen zoals schade aan de hersenen. Ze kunnen hierdoor een achterstand krijgen.” Volgens de onderzoeker komt het vaak voor dat er in gebieden die sociaal en economisch minder ontwikkeld zijn, gevolgen van gezondheidseffecten op kinderen niet goed worden opgemerkt. Des te belangrijker dat dit project wordt verricht, om het kwikgevaar te lijf te gaan. “Prosamigo is vooral een bewustwordingsproject ter bevordering van de gezondheid van de inwoners van het binnenland”, vertelt Scheepers. Een project van Uitvoeringsorganisatie Twinning faciliteit Suriname-Nederland van tweehonderdduizend euro, gefinancierd door het Nederlands Ministerie van Buitenlandse Zaken en een bijdrage van Radboudumc en MZ. Het was zaak om meer onderzoek te verrichten naar intoxicatie. Uit eerdere situaties bleek al dat dit van levensbelang is. “In 2010 zijn kinderen overleden in een dorp in Nigeria, waar goud werd gewonnen uit mineralen die ook lood bevatten. Er bleek een enorme loodbesmetting te zijn, en als gevolg daarvan 163 slachtoffers, onder wie 111 kinderen. Eerst werd gedacht dat het malaria was. Dat is een voorbeeld van het niet herkennen van verschijnselen van een vergiftiging, wat ernstige gevolgen kan hebben.”
Verder lezen? Het hele artikel staat in het maartnummer van Parbode.
kunnen ongeboren kinderen via
de moeder onzichtbare afwij
Nu populair
