John Wijdenbosch wilde zijn hele honderd lobi in Su storten – Parbode Sneak Peek

Enkele weken geleden overleed de bekende Nederlandse acteur met Surinaamse roots John Wijdenbosch junior (44) na een tragisch ongeval op de A6, de snelweg tussen Lelystad en Almere. De vrolijke, uitbundige acteur was vooral  bekend van de tv-series Bradaz en Costa!. Een van zijn laatste interviews was voor het boek ‘Suriname Beken(d)t’. Parbode kreeg inzage in exclusief ongepubliceerd materiaal uit dit interview.

 Op 28 mei jongstleden schoot de auto van acteur John Wijdenbosch door een nog onbekende oorzaak van de snelweg, en raakte te water. Hulp voor Wijdenbosch, zijn 36-jarige vrouw en kind van vier kwam te laat. ‘Sulebrities’ die met deze goedlachse acteur hadden samengewerkt, reageerden verbijsterd.

  ‘Broertje, je zorgde voor zoveel vreugde in een verdrietige periode van mijn leven, en nu kan ik het gewoon niet bevatten… Rust in vreugde bro!’, reageerde Jörgen Raymann op Instagram.

   ‘Wauw. Wauw. Wauw. John Wijdenbosch, rust in vrede bro. Wauw. Wauw’, twitterde komiek Howard Komproe.

  Ook voor fotograaf Raúl Neijhorst was het heengaan van zijn brada een diepe schok. “Een Surinaamse ster is er niet meer. John was echt een van mijn favoriete BS’ers in ‘Suriname Bekend(t)’. Hij was echt supporting en heeft me ook een enorme peptalk gegeven waar ik nog vaak aan denk!”

  De fotograaf memoreert, dat de acteur hem belde nadat zijn boek uit was en toen informeerde: ‘Raúl a buku mooi. Wat vinden de mensen ervan’. Toen Wijdenbosch vernam dat er leuke reacties waren, maar dat er ook mensen waren die zeurden waarom de ene wel was opgenomen en de andere niet, reageerde hij: ‘Raúl, laat je niet gek maken. Ze zijn gewoon jaloers dat zij het niet bedacht hebben, dat ze niet de eersten zijn. Als ze het anders willen, moeten ze het maar zelf gaan maken. Wie ook nu met iets komt, ze kunnen niet om je heen. Ze gaan altijd moeten refereren naar jouw boek, want je bent de eerste ooit die dit gemaakt heeft. En dat kan niemand je afpakken’.

  De fotograaf vertelt verder, dat Wijdenbosch hem benaderd had om mee te helpen met een crowdfundingproject. “John wilde een film gaan maken en zocht naar financieringsmogelijkheden. Hij zag dat mijn boek succesvol was gefinancierd met crowdfunding en wilde met me om de tafel zitten om te kijken of het ook wat voor hem zou zijn. Hij zei dat ik eerst de synopsis en de logline (beschrijving van het verhaal in één zin, red) moest lezen, zodat ik het kon voelen. En daarna hem moest laten weten wat ik ervan vond. Hij mailde me en hierna heben we nog gebeld. We zouden nog weer een keer spreken. Hij verzekerde me dat als hij een fotograaf nodig had voor foto’s voor de film, ik op de eerste plaats stond.”

  In het interview voor ‘Suriname Bekend(t)’ vertelt Wijdenbosch dat hij nooit gedacht had dat hij acteur zou worden. Hij had nooit die ambitie gehad en wilde altijd muzikant zijn. Uit het ongepubliceerde materiaal, dat niet in dit boek is verschenen, de volgende fragmenten.

Is het lastig dat er nóg een John Wijdenbosch is?

“Mijn televisiecarrière is uit het niets gekomen. Mijn vader had nooit iets in de televisie gedaan. Wat wel lastig is, is dat iedereen in Suriname mij als Johnny kende. De naam Wijdenbosch brengt wel een bepaalde druk met zich mee. Ik heb hele mooie dingen gedaan in mijn leven, en heb alles gehaald, nou alles…heel veel gehaald uit mijzelf. Maar het lastige van Wijdenbosch is, ze gaan maar door. Op den duur moest ik stoppen, omdat ik het fysiek gewoon niet meer aankon en ik kreeg een burn-out. Daarin ben ik me gaan veranderen. Ik had dezelfde drive als mijn vader. Hij is een superheld, maar ik ben gewoon een held. Die ‘super’ hoef ik niet. I am gonna do what I have to do. Daar heb ik die balans gevonden. Door de groei die ik heb meegemaakt, heb ik er minder last van.”

Je speelde in films en in series oftewel tv. Zit er voor jou een verschil in?

“Ja, zeker. De productie zit anders in elkaar. Tv is veel sneller, je hebt minder tijd, maar je kan meer shots draaien. Bij film heb je meer tijd, maar je kan minder shots draaien en film is veel gevoeliger. Bij een film is het echt: het gaat om dit project, morgen telt niet.”

Wat doe je het liefst?

“Voor mij maakt het niet zoveel uit. Bij alle series en films die ik heb gedaan, heb ik altijd heel veel fun gehad. Ik houd van de ervaring, ik was altijd met de crew bezig. Ik houd van vakmensen.”

Het hele artikel is te lezen in het julinummer van Parbode. 

0

Gedeeld