Bazuinkoormuziek voor koper en riet – Bladmuziek – Parbode Sneak Peek

Bazuinkoormuziek is niet meer weg te denken uit de Surinaamse samenleving. Oorspronkelijk was het bazuinkoor een bandje van variabele samenstelling met blaasinstrumenten, een verschijnsel dat je alleen bij een EBG-aangelegenheid aantrof. Zo’n koor speelde alleen godsdienstige muziek. Het is begonnen als een muzikaal eerbetoon, waarbij een jarige in de vroege ochtend door zijn familie of vrienden werd verrast met (meestal) vier muzikanten, die stichtelijke muziek speelden op blaasinstrumenten. Later is het wereldlijke aspect steeds meer een rol gaan spelen.

  ‘Bazuinkoormuziek voor koper en riet – Bladmuziek’ is een aanzet om jonge muzikanten tegemoet te komen in dit typische Surinaamse muziekgenre.

  Grofweg zijn de instrumenten voor bazuinkoormuziek ingedeeld in twee categorieën: koper, (zoals trompet en tuba) en riet (denk maar aan een saxofoon). Het verschil is, dat bij riet het geluid wordt voortgebracht door het riet (zoals de naam dat al zegt), terwijl bij koper de gespannen lippen op het kuipmondstuk een toon creëren.

  Terwijl er in andere boeken heel strikt wordt omgegaan met het copyright, geeft de auteur van deze publicatie juist alle vrijheid om zijn product te vermenigvuldigen. Als het maar is voor de beoefening van de bazuinkoormuziek. Een mooie en unieke daad van een onbaatzuchtige samensteller en organist John Elskamp.

  Het is verheugend dat een selectie van tien christelijke liederen die populair zijn in ons land, in het notenschrift en in verschillende partijen, is samengevoegd tot een handig naslagwerk. Partijen zijn muziekstukken die verschillende melodieën hebben, die elkaar aanvullen en één geheel vormen als ze samen worden gespeeld. In het boekje staan bekende liederen als ‘Ere zij aan God de Vader’ en ‘Neem mijn leven’. Maar ook geliefde liederen in het Sranantongo, zoals ‘Mi Jezus mi bun Masra’ en ‘Halleluya prijze Masra’ en het kerstlied ‘Kresneti kom’, ontbreken niet in deze muzikale bundel.

  Het moet Elskamp ongetwijfeld veel tijd en energie hebben gekost, maar het resultaat is, voor zover ik weet, enig in zijn soort. Meestal zie je een blazer (iemand die een blaasinstrument bespeelt) spelen uit een map met alleen maar losse blaadjes bladmuziek.

   Heel handig is de keurige inhoudsopgave, die het mogelijk maakt een lied snel te vinden. Het boekwerk bestaat uit drie delen, rekening houdend met de verschillende situaties die er kunnen zijn, of er twee blazers aanwezig zijn, of juist drie of vier. In deze delen worden de tien liederen steeds herhaald.

 Het hele artikel is te lezen in het julinummer van Parbode.

0

Gedeeld