Essay: Heeft Bouterse persoonlijk Daal en Rambocus doodgeschoten? – Parbode Sneak Peek
Auditeur-militair Roy Elgin heeft 20 jaar onvoorwaardelijke gevangenisstraf geëist tegen Desi Bouterse, vanwege diens aandeel in de Decembermoorden. De strafeis is gezien de ernst van de misdrijven en de eindverantwoordelijkheid van Bouterse, relatief laag uitgevallen, mede omdat de auditeur-militair, Bouterse niet schuldig heeft bevonden aan het persoonlijk doodschieten van slachtoffers. Er kunnen vraagtekens worden geplaatst bij de laatste conclusie.
‘Juridisch onhoudbaar’
In zijn requisitoir zegt de auditeur-militair bij het beantwoorden van de vraag ‘heeft Bouterse wel of niet geschoten?’, te zijn afgegaan op getuigenverklaringen. Getuige Onno Flohr zou hebben verklaard dat, terwijl hij bij Bouterse was, hij schoten hoorde. Toen hij op de plaats van executie aanwezig was, zou hij de lichamen van Rambocus en Sheombar op de vloer hebben zien liggen. Hij zou ooggetuige zijn geweest ‘van het feit dat Daal door een lijfwacht van Bouterse met zijn uzi is neergeschoten.’ De formulering ‘van het feit’ suggereert dat de genoemde handeling ook buiten de waarneming van Flohr, zou zijn geobjectiveerd. Daar blijkt verder niets van, het gaat dus om de weergave van het woord van één getuige, dat niet anderszins is geobjectiveerd.
Die relativering is des te belangrijker, aangezien Starnieuws (23-3-2012) had gemeld dat verdachte Ruben Rozendaal ‘onder ede als getuige voor de Krijgsraad’ had verklaard, dat Bouterse hem als ‘boezemvriend’ had verteld, dat hij Cyrill Daal en Surendre Rambocus, persoonlijk had doodgeschoten. De auditeur-militair spreekt met sarcasme over de (vermeende) getuigenis van Rozendaal: ‘Ondanks het feit dat orakels beweren dat de getuige Ruben Rozendaal ter terechtzitting verklaard zou hebben dat deze verdachte (Bouterse, TP) een der slachtoffers in deze strafzaak eigenhandig zou hebben neergeschoten, is het de realiteit dat de A-M, (auditeur-militair, TP), de getuige voornoemd, zulks niet heeft horen zeggen. Het proces-verbaal van het verhandelde ter terechtzitting zal het ongelijk van deze orakels aantonen.’ Van een auditeur-militair mag worden verwacht dat duidelijk is wie hij met ‘orakels’ bedoeld.
Nita Ramcharan, hoofdredacteur van Starnieuws, verklaarde, door mij geconfronteerd met de uitspraak van de auditeur-militair, dat het artikel in Starnieuws was gebaseerd op direct verslag van de betreffende rechtszitting. Bovendien is het opmerkelijk dat de auditeur-militair inzake de (vermeende) getuigenis van Rozendaal, het heeft over het neerschieten van ‘een der slachtoffers’, terwijl uitgebreid in de media was gerapporteerd, dat Rozendaal het heeft gehad over het doodschieten door Bouterse, van twee bij naam genoemde slachtoffers. Waarom de auditeur-militair de slachtoffers anonimiseert en hun aantal halveert, is onduidelijk. Feit is dat de context waar binnen hij requisitoir moest houden, buitengewoon veel moed vergde, gezien de openlijke en aanhoudende intimidatie van het Openbaar Ministerie en rechters in het 8-Decemberstrafproces, door regering en De Nationale Assemblée, welke door de partij van de hoofdverdachte worden gecontroleerd. Het lijkt een plausibele aanname, hoe dichter op de huid van de hoofdverdachte, die ook nog president is, hoe heikeler de vervolging. De auditeur-militair liet, afgaand op de tekst in zijn requisitoir, inzake de getuigenis van Rozendaal over het schieten door Bouterse, een afwachtende houding zien. Hij hoorde niets, maar ondernam ook niets. Even ervan uitgaand dat Rozendaal zijn getuigenis over het persoonlijk schieten niet in de rechtszaal, maar slechts in de media had gedaan, moest de auditeur-militair daar wat mee?
Het hele artikel is te lezen in het septembernummer van Parbode.