Mijn moeder vond dat ik vrijpostig werd, en dat we naar Su moesten, omdat ik haar tot in haar gezicht schreeuwde en internethoer noemde. Thuis betitelt ze me als moeilijk opvoedbaar en op haar Facebookpagina noemt ze me prinses. Het was zomervakantie, ik was net dertien geworden, had de lagere school afgerond en ik ging elke dag de hort op in Amsterdam wanneer zij zich haar werk in de kamer opsloot met. Mijn vader is een figurant die alles doet wat zij zegt. We remigreerden dezelfde zomer en gingen vlak over de brug op Meerzorg wonen, in een mooi airco-appartement omringd door een park vol sierplanten en bloemen, met een zwembad.
Mijn ouders kwakten me begin oktober vlak daar op Mulo Meerzorg, met een suf blauw uniform, achterlijk strenge regels en verlegen en onderdanige kinderen. Ik voelde me een alien! ‘s Middags kwam mijn strenge Surinaamse oma als oppas de lakens uitdelen. Ik hield het niet meer uit. Men geloofde dat ik zeventien was, ik zag er vol en mooi gevormd uit. Ik had toen al een wilde bos krullen tot over mijn schouders, moy doglameid. In Su hoorde ik de hele dag dat mijn figuur lijkt op een colabatra of gitaar. Ik had de hele dag sjans.
Eind oktober liep ik weg en ging logeren bij een geile Amsterdammer van negentien die hier op vakantie was. Hij zette mij na twee weken, nadat mijn foto en leeftijd op tv in een politieopsporingsbericht waren verschenen, zijn appartement uit. Ook schreef de mulo in Commewijne me meteen af. Eén keer in de week bracht mijn moeder me voor begeleidingsgesprekken met een politieagente bij de Opa Doelie-kindergevangenis. Ik kon die skowtu-trut niet uitstaan en had haar niets te vertellen.
Mijn moeder is wel de meest huichelachtige trut aller tijden. Ze schrijft op LinkedIn dat ze academicus is (maar haar diploma’s heeft ze gekocht in België) en een wetenschappelijk internet-seksonderzoek doet. Op Facebook, Instagram, Youtube, Snapchat, Pinterest, Flickr presenteert ze zichzelf zedig als separated mom & one daughter en haar tien favoriete cd’s bestaan uit uitsluitend erotische clips met een hoofdrolspeelster die op haar lijkt. Mijn moeder sloot zich wel twaalf uren per dag op voor haar werk.
Half november schreef ze me in op een internationale christelijke school, waar je een uniformrok tot je enkels aanmoet, gecombineerd met een blouse en schooldas, sieraden verboden. En dat in 2014! Ik liep weg naar een toerist. Na twee weken verscheen er weer een opsporingsbericht met mijn foto. Gelukkig schreef die internationale school me terstond af. Ik belde ik mijn moeder en ze haalde me op.
Het hele artikel is te lezen in het novembernummer van Parbode.
Nu populair
