Net vóór het begin van het schooljaar 2017-2018 bracht onze onderwijsminister, berucht om zijn nogal krasse (Hollandse betekenis) uitspraken, wat beroering onder een deel van de al in beroering zijnde onderwijsgevenden door te stellen dat hij alleen
zaken deed met raskippen.
Met deze beeldspraak wilde hij aangeven dat hij het liefst werkt met volledig bevoegde leerkrachten voor de klas. Een deel van de vrouwelijke leerkrachten ageerde op een bondsvergadering fel hiertegen; ze wilden geen raskippen genoemd worden.
Het was opvallend dat juist leerkrachten die waarschijnlijk niet vielen onder de ‘raskippen’ zich stoorden aan deze uitspraak. Onbewust denk ik hierbij aan het kinderliedje: ‘Boer wat zeg je van mijn kippen, boer wat zeg je van mijn haan…’ (‘van’ gezongen
als ‘va-haan’). Het woord ‘raskip’ komt niet voor in de Woordenlijst Nederlandse Taal (het Groene Boekje) en ook niet in de dikke Van Dale, maar is wel bekend onder de bevolking aan de Noordzee. De enige bron waar ik dit woord heb zien staan, is
het WSBN (Woordenboek van de Surinaamse Bijdragen aan het Nederlands), samengesteld door Renate de Bies. Op blz. 121 staat als betekenis: ‘kip van een buitenlands ras, die meestal niet vrij rondloopt, ter onderscheiding van een huiskip’. Ook wordt
genoemd: raskuiken; dat is een kuiken van een buitenlands ras, ter onderscheiding van een kuiken van een huiskip.
Het hele artikel is te lezen in het decembernummer van Parbode.
Nu populair
