Ons land heeft in de afgelopen vier decennia ingrijpende veranderingen meegemaakt op politiek, sociaal-maatschappelijk en economisch gebied. Hoewel het welvaartsniveau van de Surinamer sinds 1980 in absolute zin wel vooruit is gegaan, lijkt het telkens alsof we voor elke stap voorwaarts, twee stappen worden teruggezet. In dit verband is het een complete financiële abracadabra, hoe dit regiem het heeft gepresteerd om na economische topjaren te belanden op het punt van economisch puinruimen.
Oud-premier en voormalig directeur van de Centrale Bank, Jules Sedney zegt: ‘onze economische ontwikkeling hangt af van onze wil tot werken, sparen en investeren, ons vermogen om vernieuwingen door te voeren en nieuwe uitdagingen tegemoet te treden, ons streven om de concurrentiepositie te verbeteren, en ons streven om een beleid te aanvaarden dat gericht is op verwezenlijking van onze doelstellingen’. Deze quote dateert van april 1982. Wij weten dus al lang wat wij moeten doen, maar wij doen niet wat wij weten wat wij moeten doen.
Wat wij sowieso niet weten is welke economische hocuspocus de beleidsmakers in petto hebben voor 2018. Feit is wel dat binnen de samenleving een pessimistische stemming de overhand heeft genomen. Ook staat vast dat – zoals dat met vele bedrijven het geval was – 2017 voor Parbode een financieel lastig jaar was. Om onze verliezen enigszins te compenseren zijn we met deze eerste editie van 2018 genoodzaakt de prijs met SRD 3 te verhogen. Deze tariefsaanpassing zal de financiële uitdagingen waarvoor we staan zeker nog niet overbruggen. De economische malaise zal immers ongetwijfeld nog enige tijd aanhouden. Maar wie een toverformule heeft om dit weg te werken, mag zijn vinger opsteken
Nu populair
