Maisha Neus: ‘De verkiezingen van 2020 worden de spannendste ooit’ – Parbode Sneak Peek

Het hart van de 31-jarige activiste Maisha Neus klopte overuren op woensdag 21 februari, de dag dat haar politieke partij Strei! aan het publiek werd voorgesteld. De felle activiste dook begin vorig jaar uit het niets op en groeide al snel uit tot een van de bekendste gezichten van de protestacties tegen de regering. Dit jaar besluit ze het over een andere boeg te gooien en stapt ze zelf de politiek in: “De protesten hebben me geleerd dat ik het probleem van binnenuit moet aanpakken.”

Neus komt tot rust in haar bescheiden woning te Kwatta. Geen geweldige slogans aan de muur en nergens in de woonkamer een krant te bespeuren. Maar wat valt er eigenlijk te verwachten van een politiek activiste? Zeker geen zacht kaarslicht en r&b op de achtergrond. Maar het is toch in die setting dat Neus zich huiselijk in short en shirt op de bank nestelt. Voor zich een glas water en een asbak.

Klaar voor de strijd?
“De verkiezingen van 2020 worden de zwaarste en spannendste verkiezingen die Suriname ooit heeft gekend. De uitslag zal ontzettend veel betekenen voor Suriname”, steekt de 31-jarige activiste meteen van wal. Sinds haar deelname aan de protesten in april van vorig jaar is Neus niet meer weg te denken uit het Surinaamse activisme. Ze werd binnen korte tijd samen met Stefano Biervliet, Curtis Hofwijks en Bryan Boerleider gebombardeerd tot ‘Nieuwe leider’. Ook deze laatste twee hebben zich ondertussen verenigd en een politieke partij opgericht: de Partij voor Recht en Ontwikkeling (PRO). “What exciting times we live in”, reageert Neus met fonkelende ogen. Nieuwe partijen schieten als paddenstoelen uit de grond, terwijl de ontevredenheid over de huidige regering almaar toeneemt.

Is Suriname dan eindelijk klaar voor de verandering waar het zo hard om vraagt?
“Eerlijk? Ik weet het niet. Maar ik voel aan mijn water dat het volk verandering proeft en het politiek systeem van corruptie, vriendjespolitiek en drugs zat is. Wan sani e kuku. We weten nog niet hoe, wie of wat, maar er roert zich iets. Zoveel is zeker”, zegt de strijdvaardige Neus. Samen met Priscilla Dawsa, Samuel Jabini, Kuang Yin Cheong, Gulshan Alibux en ‘iedereen die het meent met het land’ mikt ze met STREI! op de meerderheid in de verkiezingen van 2020. Om specifiek te zijn: 51 zetels. De hele Nationale Assemblée (DNA) dus.

Is dat niet overdreven?
“Ik ben al tevreden met 36 zetels, hoor”, lacht ze opgewekt. Het duurt even voor het doordringt dat ze werkelijk serieus is: “Ik ben niet iemand die het veilig speelt, daar heeft niemand tijd voor. We hebben nog maar twee jaar voor de verkiezingen van 2020. Ik ben jong en heb persoonlijke plannen. Dit doe ik voor Suriname, geen tweede kansen. Als het volk ons nu niet ondersteunt, heb ik daar vrede mee. Dan ga ik gewoon weer mijn persoonlijke ambities oppakken, net zoals iedereen.” Neus hoopt dan met haar strijd iemand anders te inspireren, die het over enkele jaren wel klaarspeelt. “Dan is ons doel ook bereikt.”
De protestmarsen van 2017 legden de kiem voor het ontstaan van Strei!. Al was er toen nog geen ambitie voor een politieke carrière. Pas na de protestmanifestatie van 20 mei van dat jaar, georganiseerd door de oppositie, begon er wat te borrelen. “Had je me vorig jaar gezegd dat ik hier vandaag zo zou zitten, zou ik je niet geloofd hebben”, lacht Neus. Van haar deelname aan de protesten heeft zij geen spijt. “Maar ik heb mezelf beloofd nooit meer de straat op te gaan zolang het geen echte volksstrijd is. Toen de vakbonden in april vorig jaar hun verhoging kregen, waren ze ook meteen weer weg. Een protest kan niet succesvol draaien op één enkele eis voor een hoger salaris van een bepaalde groep, want dan houdt de eis tot verandering nooit stand”, aldus Neus. Vorig jaar dacht zij dat het werkelijk mogelijk was om op die manier het politiek beleid om te buigen. “Ik wou goed doen, maar was nog groen en onervaren.”

Bent u dat nu dan niet meer?
“Natuurlijk wel, maar alles wat ik tot nu toe gedaan heb, is puur vanuit mijn hart. Goed en minder goed, tactisch en minder tactisch”, beaamt Neus. Vorig jaar stond zij nog heftig mee te protesteren, maar nu weet ze beter. “Het probleem moet van binnenuit aangepakt worden. Daarom de oprichting van Strei!” De activiste beseft dat ze niets kan doen zonder de meerderheid in de regering, want alles wat op haar Strei! to-do-lijst staat heeft wetswijzigingen nodig. Een samenleving gebaseerd op gelijkheid, waarin iedereen gelijke kansen krijgt en beloond wordt op basis van competentie en inzet in plaats van de juiste connecties en geld. Niet voor niets wordt Neus door velen als ‘te optimistisch’ en ‘onrealistisch’ weggezet. “Maar klagen en je laten leiden door angst voor het onbekende is ook geen oplossing, dat moeten we ondertussen toch begrijpen?”, verklaart ze haar ambitieuze plannen. Ze waarschuwt voor de kracht van een schone, jonge partij zonder strafblad of corruptieschandaal.
“Alles wat nu verborgen wordt gehouden door politici die elkaar de hand boven het hoofd houden omdat ze boter op hun hoofd hebben, zal naar buiten komen.” Strei! zal ook met één DNA-zetel de CLAD-rapporten bovenhalen en deze uitgebreid in het parlement aan de kaak stellen. “Het is niet omdat je niet in de coalitie zit dat je niets kan veranderen. Het gaat niet om macht, het gaat om Suriname. Ik heb niets te verliezen. Ik ben mijn baan kwijt, heb geen kinderen en geen man. En als die kinderen ondanks mijn kinderwens er niet komen, dan blijft Suriname mijn enige kind en liefde.”

Het hele artikel is te lezen in het meinummer van Parbode.

0

Gedeeld