Essay: Bouta, slimmer dan je denkt – Parbode Sneak Peek

Onze politiek heeft veel weg van een schaakspel. En net zoals een goed schaakspel beoogt, beschermt de schaker zijn koning en de koning alleen zichzelf. Bouta is koning. Vanaf het moment dat hij met de scepter kon zwaaien, was de beslissing gemaakt deze nooit meer af te staan. Schrijf hem daarom in alle euforie nog niet af, want Bouta is nog steeds aan zet.

Dat onze president soms het noorden lijkt kwijt te zijn, is een meer dan logische veronderstelling. Waarom zou hij anders twee prominente oppositieleden van de Nationale Partij Suriname (NPS) een ministerspost aanbieden? Met het aankloppen bij Ronald Assen, in 1993 tot en met 1996 bewindsman bij Planning en Ontwikkelingssamenwerking en van 2000 tot 2005 bij Defensie in het Nieuw Front kabinet, en Marie Levens, ex-minister Buitenlandse Zaken in 2000, toont Bouterse aan dat hij het vertrouwen in zijn eigen pionnen heeft verloren. Heeft de machtigste man van het land geen enkele andere optie meer? Of was het een opzettelijke, goed doordachte zet om de ministerstoelen eerst aan Assen en Levens aan te bieden?

Nu dit NPS-duo voor de eer heeft bedankt, heeft Bouterse het – opnieuw – voor het zeggen. Wie hij in de toekomst ook op ministersposten zal plaatsen – van de laagst geschoolde tot de grootste oplichter – de oppositie kan niet protesteren. Want Bouterse heeft een excuus: jullie hebben de kans gekregen, maar niet gegrepen. En daar staat de NPS – opnieuw – met lege handen. Terwijl de ‘groene’ partij Assen en Levens hartverwarmend op de schouder klopt, kan Bouterse gerust in de schaduw de aandacht elders opeisen. De media is afgeleid, de oppositie te druk bezig met complimentjes uitdelen en niemand die focust op Bouterses volgende zet. Het is de ideale schaaktactiek.

In het verleden ondertekende de president een regeerakkoord met alle partijen waarmee hij een politieke samenwerking heeft. Daarin staat onder andere vermeld dat hij geen ministers buiten dat regeerakkoord mag aanstellen. Toen hij in maart van dit jaar besloot Assen en Levens te benaderen voor zijn openstaande ministersposten bij Justitie en Politie en bij Onderwijs, Wetenschap en Cultuur, vroeg hij de NPS eigenlijk om in De Nationale Assemblée oppositie te gaan voeren tegen ministers uit de eigen ‘groene’ gelederen. Een sluwe man als Bouterse, die maar al te graag een psychologisch spelletje speelt, is heus niet vergeten wat hij heeft ondertekend. En indien dat toch zo mocht zijn, heeft hij genoeg mensen om zich heen om hem er dagelijks aan te herinneren. Dat het akkoord werd overtreden, was een doelbewuste keuze. Daarmee toont hij nogmaals aan hoe hij lak heeft aan gemaakte afspraken.

We schrijven medio maart 2018. We bevinden ons in de afrondende fase van de voorbereiding om het huidige regeerteam – opnieuw – te herschikken, bijna anderhalf jaar na de laatste reshuffle in januari 2017. Reshuffelt Bouterse omdat zijn paarse pionnen niet competent genoeg zijn, of met de bedoeling het ministerbeleid zo verwarrend te maken dat we het nog moeilijk kunnen volgen, in de hoop dat we het ook weer snel zullen vergeten? De president heeft immers al eerder bewezen dat chaos creëren behoort tot zijn overlevingstactiek.

Het hele artikel is te lezen in het meinummer van Parbode.

0

Gedeeld