Boekrecensie: Surinaams huwelijk – Parbode Sneak Peek

Surinaams huwelijk is een historische roman die het in grote lijnen waargebeurde verhaal vertelt van een negentiende-eeuwse Surinaamse planter, Antonius Lissone. Deze Nederlandse, maar van afkomst overwegend Italiaanse planter werd na de dood van zijn ouders naar zijn ooms in Suriname gestuurd. Daar klom hij op van blankofficier tot plantage-eigenaar. De schrijfster is zijn Nederlandse betachterkleindochter Anja Lissone. Zij deed onderzoek naar het leven van haar betovergrootvader en goot zijn geschiedenis in romanvorm. Deze plantagedirecteur en slavenhouder trouwde met een Nederlandse die met haar ouders naar Suriname was geëmigreerd. Zijn vrouw stierf bij de geboorte van hun zevende kind, waarna hij een verhouding begon met een veertienjarige slavin met wie hij ten slotte in concubinaat leefde. Deze samenlevingsvorm werd ‘Surinaams huwelijk’ genoemd en zij kregen samen zes kinderen. Anton was geen doorsnee-slavenhouder. Hij kocht een trouwe huisslavin, van een plantage waarvan hij directeur was geweest, net voor de afschaffing van de slavernij vrij. Dit deed hij zodat ze niet zou vallen onder het Staatstoezicht en dus tien jaar aan de plantage gebonden zou blijven. Dit menselijk gezicht zien we weer als hij na de afschaffing van de slavernij met zijn concubine trouwt. Dit kost hem de relatie met zijn kinderen uit zijn eerste huwelijk, die hij op vrij jonge leeftijd naar Nederland had gestuurd om een goede opleiding te volgen. Hij bracht hen tweemaal een bezoek. Zijn eerste bezoek duurde twee jaren. Het tweede bezoek duurde maar twee maanden, omdat hij zijn ‘Surinaams huwelijk’ had omgezet in een normaal burgerlijk huwelijk en vooral zijn oudste kinderen dat onacceptabel vonden. Anton Lissone heeft door de keuzes die hij gemaakt heeft, behalve in Nederland ook wettige nakomelingen in Suriname. 

Lees het hele artikel in het juninummer van Parbode

0

Gedeeld