DNA-lid Joan Wielzen: ‘Tijd dat Coronianen hun verantwoordelijkheid nemen’ – Parbode Sneak Peek
Hoewel Joan Wielzen (53) maar net een paar maanden geleden is toegelaten als lid van De Nationale Assemblée (DNA), is zij al 22 jaar actief in de politiek. Zij voelt zich helemaal geen politica: “Ik ben een vrouw die heel veel kan verzetten en heel veel heeft verzet in mijn district Coronie.” Zware persoonlijke problemen hebben haar nooit tegengehouden.
Wielzen is een van de parlementariërs die grote afstanden afleggen om de vergaderingen van DNA bij te wonen. Maar zij doet dat met heel haar hart. Coronie is al te lang achtergehouden, daarom zet ze zich keihard in voor haar district, aldus Wielzen. “Ik zit nu op een plek waar je met de politiek bezig moet zijn. Mijn drive is het beleid dat in Coronie uitgevoerd moet worden te pushen.”, benadrukt de volksvertegenwoordigster. Zij is ervan overtuigd dat je in het parlement moet zitten om beleid in de praktijk uit te voeren. “Op het moment dat jij als DNA-lid gekozen bent, heb jij de minister naast je, dat is mijn ervaring. Het team dat je nodig hebt, is binnen handbereik, dat geldt vooral voor de districten.” Voor Paramaribo is het gemakkelijker is om dingen gedaan te krijgen, maar voor de districten vergt het tijd. De afstanden zijn lang en er zijn soms geen dependances, zoals in het geval van het ministerie van Ruimtelijke Ordening en Grondbeheer. Wielzen pleit dan ook voor het instellen hiervan. “Als parlementariër gaan deuren voor je open en als dat niet gebeurt, dan vraag je dat die opengaan. En het werk dat de parlementariër verricht, is misschien ook wat de minister wil bereiken. Je moet heel goed kunnen lobbyen en dat heb ik geleerd bij het Vrouwen Parlement Forum.”
Pad naar DNA
“Doordat ik zoveel sociaal-maatschappelijk werk heb verzet in Coronie, ben ik opgevallen. Toen heeft de Nationale Partij Suriname (NPS) mij benaderd om secretaris te worden in het district. Dat gebeurde in 1998. Ik ben in 1996 als districtsraadslid verkiesbaar gesteld voor de Surinaamse Partij van de Arbeid, maar werd niet gekozen.” Hiermee beantwoordt Wielzen de vraag over haar volgende stap in de politiek. Bij de verkiezingen van 2000 werd zij op DNA-niveau kandidaat gesteld en ging toen voor de voorkeursstemmen. Zij werd niet gekozen. In 2005 stapte Wielzen uit de NPS, omdat zij vond dat men er de Coronianen zag als mensen die geen kennis van zaken hebben. “De onderafdelingen moesten nieuwe mensen krijgen, want veel mensen waren overleden (door veroudering binnen de partij). De statuten schrijven voor dat je een verkiezingscommissie moet instellen. En daar ging het mis. De coördinator van de partij en ik moesten zelf onze verkiezingen organiseren. Ik vond het vreselijk, je wordt niet serieus genomen, met andere woorden: jullie bekijken het maar.” Tijdens een vergadering vroeg zij rekenschap: ‘Moet dit zo?’ Haar vraag werd genegeerd. Dat was voor Wielzen reden om uit de NPS te stappen. Maar het was verkiezingsjaar en de kandidaten hadden zich nog niet geregistreerd bij de commissariaten in hun district. “Ik werd benaderd door toenmalig president Jules Wijdenbosch. Zo kwam ik in 2005 als DNA-kandidaat op de lijst van DNP 2000. Tot nu toe de leukste ervaring die ik heb gehad”, vertelt Wielzen lachend. Uiteindelijk leidde haar nieuwe samenwerking tot de stap naar de NDP. “In 2009 zei Wijdenbosch tegen me: ‘Joan, ik ga weer naar huis (NDP, red.). Zorg ervoor dat je de mensen mee naar huis neemt.’ Ik heb dat toen ook gedaan.” Wielzen wilde bij de verkiezingen van 2010 niet meer meedoen aan de DNA-verkiezingen, omdat zij al eerder tevergeefs had meegedaan. Bovendien werkte haar gezondheid – ze is diabeet – niet mee. Wielzen stelde zich verkiesbaar als districtsraadslid, werd gekozen en werd ondervoorzitter van de districtsraad. “Dat was een leerschool, want het was juist de periode van de decentralisatie. Ik heb alle trainingen gevolgd en was daardoor nog sterker toen ik in 2015 opnieuw ging voor DNA.” Zij kwam 33 stemmen te kort. Maar zij ging door met haar werk voor Coronie. In 2018 kwam zij door opschuiving in DNA, toen partijgenoot Remi Ternadi besloot districtscommissaris te worden.