Yves Tjon Sack-Kie: ‘Piek toerisme nog lang niet bereikt’ – Parbode Sneak Peek

Geboren in Suriname, opgegroeid in Nederland en geremigreerd uit liefde voor zijn land. De inmiddels doorgewinterde tourgids Yves Tjon Sack-Kie (33) is mede-oprichter van touroperator Bondru Tours en sinds 2014 voorzitter van United Tour Guides of Suriname (UTGS). Deze stichting zet zich in voor de tourgids en zijn positie in de toerismesector. In gesprek met Parbode wijst hij erop dat gidsen als professionals serieus genomen moeten worden. De UTGS speelt daarin een essentiële rol.

“Toen ik tien jaar geleden remigreerde, wist ik niet zo goed wat ik hier wilde doen. Ik hoorde van de vruchtbaarheid van Suriname en hield van de natuur, dus ben ik de landbouw ingegaan.” Lachend legt Tjon uit dat dit niets geworden is. In 2010 besloot hij de toerismesector in te gaan. “Mijn tante stelde voor dat ik iets met toerisme zou doen, toen begon ik me daarin te verdiepen. Veel lezen, praten met mensen, en ik ging op zoek naar trainingen.” Dat was moeizaam: hij werd op wachtlijsten geplaatst of afgewimpeld omdat er te weinig animo zou zijn. “Ik ging aan de slag als freelancegids, en toen heeft een touroperator me een kans gegeven. Ik mocht mee op een tour naar Bigi Poika, en zo ben ik erin gerold. Later deed ik als freelancegids tours naar allerlei gebieden.”

“Ik ben inmiddels ook touroperator, maar ik zal altijd blijven gidsen. Als gids kom je op de mooiste plekken van de wereld en je ontmoet allerlei mensen. Sowieso moet je als gids heel veel van je land houden en dat kunnen uitdragen. Als je veel van iets houdt, dan ben je er trots op, en wil je het aan iedereen laten zien. Zo voel ik me over Suriname.”

De gedreven tourgids vertelt dat hij vier jaar geleden samen met een collega twee Canadese broers, die van Belém naar Florida gingen kayakken, langs de kust van Suriname heeft begeleid. “We hebben ze opgewacht in Albina en toen zijn we in vijf dagen naar Paramaribo gepeddeld. We sliepen in Galibi, Bakkie en zelfs op de Wia Wiabank. Het begon laat te worden en we zagen het zand van de Wia Wiabank al een beetje. De broers hadden het idee om daar al aan land te gaan, ondanks dat wij aangaven dat we beter een beetje verder konden peddelen. Niet veel later zaten wij met onze kayak vast op de modderbank, met de kust op meters afstand. Uiteindelijk hebben we vijf uur op de Wia Wiabank gewacht.”     

Oprichting UTGS
In 2014 werd de belangenvereniging UTGS opgericht. “Samen met zes andere tourgidsen waren we bij de Raleighvallen, waar we de toerismesector bespraken, en onze plaats binnen die sector. We kwamen tot de conclusie dat er weinig tot geen trainingen bestonden voor gidsen. Als we aan informatie wilden komen moesten we zelf op onderzoek uit. Er ontbrak een aanspreekpunt voor de tourgidsen”, vertelt Yves. De zeven gidsen besloten hun krachten te verenigen. “We hebben ons gebundeld omdat we een onderscheid willen maken tussen de échte tourgids en iemand die zichzelf tourgids noemt, maar in werkelijkheid de capaciteiten niet heeft om het werk uit te voeren.”

Yves: “Toen ik begon als tourgids, was er niet veel waardering voor het beroep. Er werd naar ons gekeken alsof we ‘maar’ tourgidsen waren, die dit beroep uitoefenden om stagiaires in te palmen. Ik zeg niet dat dit niet gebeurde, maar er zijn genoeg gidsen die om de juiste redenen, zoals de liefde voor het land en drang om kennis over te dragen, als tourgids zijn gaan werken. Via UTGS bieden we trainingen en lezingen, zodat gidsen zichzelf kunnen ontwikkelen. We hebben een afspraak met onder andere boekhandel Vaco, waarbij gidsen die zijn aangesloten bij UTGS korting krijgen op verschillende boeken. Hiermee hopen we de gidsen te stimuleren meer te lezen om in zichzelf te investeren. Ook hebben we goede relaties met verschillende organisaties zoals het WWF en verschillende ambassades.”

Merk je een verschil tussen 2014 en nu?
“Er is nu erkenning voor het gidsenwerk. Vorig jaar zijn we geregistreerd bij de World Federation of Tourist Guide Associations, Suriname is volledig lid en UTGS wordt daar erkend als gidsenorganisatie. Wanneer er nu belangrijke zaken gebeuren in de sector worden wij er ook bij betrokken. Voorheen hoorden wij het pas na afloop als er iets had plaatsgevonden.”

Met bijna tachtig geregistreerde tourgidsen is UTGS een waar aanspreekpunt voor de gidsen. Yves vertelt dat de focus van de organisatie nu ligt bij capaciteitsversterking van de tourgids en het promoten van ons land. “Als gidsen zijn wij de onofficiële ambassadeurs. De Nederlandse ambassade ondersteunt ons nu ook bij verschillende activiteiten. Afgelopen januari gingen twee gidsen naar de Vakantiebeurs in Nederland om Suriname te promoten. Samen met Guidor, een gidsenorganisatie uit Nederland, doen we aan kennisuitwisseling.” De stichting streeft ernaar om een bestand te kweken van gidsen die passie hebben voor het werk en weten waarover ze praten. “Iedereen kan zich registreren bij UTGS, maar het is niet verplicht. We proberen dit zo aantrekkelijk mogelijk te maken door activiteiten te organiseren. Zo komen er steeds meer mogelijkheden voor onze gidsen om kennis op te doen in binnen- en buitenland en ons land op een waardige manier uit te dragen.” Geregistreerde gidsen herken je aan een badge die zij dragen. Hierdoor kan je zien dat iemand een erkende gids is, en kun je ervan uitgaan dat hij verstand van zaken heeft. “Uiteindelijk willen we naar certificering gaan, alleen het kost heel veel tijd om daar naartoe te werken. Zover is het nog niet, maar we zijn er wel mee bezig.”

Lees het hele artikel in het oktobernummer van Parbode

0

Gedeeld