Ontroerende serie trouwfoto’s – Parbode Sneak Peek

In Amsterdam was een tentoonstelling van historische foto’s van Surinaamse echtparen te zien. We spraken met samenstelster Lucia Nankoe.

Lucia Nankoe, geboren in Suriname, woonachtig in Amsterdam, is docente en schrijfster, onder meer van De komst van de Slangenvrouw en andere verhalen van Caribische schrijfsters (1998). In Suriname was ze gastdocente Caribische literatuur aan de Anton de Kom Universiteit. In de jaren tachtig bezocht ze in Duitsland een tentoonstelling met de titel Die Braut. Op de affiche was een foto te zien van een bruidspaar met de bruid gekleed in een prachtige koto. Nankoe besloot zoiets ook met bruidsparen van Surinaamse afkomst in Nederland te organiseren. Dat liet nog een paar jaar op zich wachten.

Passen en meten

Nankoe: “Het was niet zo eenvoudig om aan geschikte foto’s te komen. Ik deed een oproep in de Ware Tijd, daarop kwamen helaas maar weinig reacties. Ik heb jarenlang aangeklopt bij vrienden, kennissen, familie tot ik een mooie verzameling bijeen had. Aanvankelijk was ik van plan er een boek van te maken, maar toen ik de foto’s zo bij elkaar zag, dacht ik: daar zit een tentoonstelling in. Toen moest er nog een ruimte gevonden worden. Dat werd de Openbare Bibliotheek aan het Amsterdamse Javaplein. Het is maar een kleine bibliotheek, dus het werd echt passen en meten. Er kunnen er maar veertig hangen, en ik wilde alles wat is opgestuurd laten zien. Eind september opende de expositie, Trouwportretten, Surinaamse voorouders in beeld 1868-1950.”

Gemengd

Een in het oog springende, prachtige, foto is van Emelina Peroti (1903-1987) en Christiaan Forster (1897-1985). Hun huwelijk werd door de beide families sterk afgekeurd: zij was rooms-katholiek, hij protestants.

De bijschriften bij de foto’s geven vaak boeiende informatie.

Sarabdjiet Dielbandhoesing (1924) en Angela Panday (1926-2008) waren buren. Ze flirtten voor het raam en hij liet brieven aan haar bezorgen. Totdat haar broer erachter kwam: een rooms-katholiek meisje mocht niet iets beginnen met een hindoejongen zonder scholing. Toch zetten ze door. De familie van Sarabdjiet had geen bezwaar, maar de katholieke kerk wel. Omdat Sarabdjiet zich niet wilde bekeren, bedacht een pater een compromis: alleen trouwen voor de burgerlijke stand en beloven dat de kinderen zouden worden gedoopt en katholiek opgevoed. Op het huwelijksfeest in Paramaribo (27 februari 1946) kwam slechts een van Angela’s broers, maar later is de familie bijgedraaid. Ze kregen vijf kinderen.

Of neem Abraham Krabbendam (1868-1936) en Bertolina Ellis (1866-1953). Ze trouwen in 1897 in Paramaribo, en besluiten naar Nederland te verhuizen. Ze krijgen een dochter, Aimable, maar er komen ook huwelijksproblemen. Bertolina gaat terug naar Suriname, waar ze hard aan het werk gaat om de overtocht van haar dochter te bekostigen. De betaling geschiedt echter te laat, dochter mag niet mee. Dat blijkt haar redding: de boot, het stoomschip Willem II, vergaat in de Golf van Biskaje. Later zal Aimable toch naar Suriname komen. Ze trouwt en krijgt drie dochters.

Lees het hele artikel in het januariummer van Parbode.

0

Gedeeld