Nieuwe start natuurpark Peperpot – Parbode Sneak Peek

Het net opgeknapte Peperpot Natuurpark moest in 2017 abrupt een half jaar sluiten, want er was onder voorzitster Ilonka Sjak Shie veel misgegaan, zoals eerder door ons beschreven (zie PB 137 sept 2017 en www.parbode.com). Grote Nederlandse sponsors als het Wereldnatuurfonds en de Postcodeloterij zetten er, geschrokken van de berichtgeving, interim-manager Gijs Naardin op, een troubleshooterdie vaak opdrachten uitvoert voor beide sponsors. Hij was het afgelopen jaar veel in Suriname, en nu zit zijn werk er op: er is een nieuwe aanpak, een nieuwe voorzitter (voormalig minister van Onderwijs, Cor Pigot), en een nieuwe general manager (zijn zoon Melvin Pigot). De zoon over de vader: “Het was door alle perikelen moeilijk een voorzitter te vinden. Uiteindelijk was hij bereid het tijdelijk op zich te nemen. Komt goed uit, want reorganiseren is wel zijn ding.”

Het blijft duister hoeveel geld er van de bijna 3 miljoen gesponsorde euro’s over is, ondanks de toezegging van interim-voorzitter Marco van Kallen dat de samenleving zou worden geïnformeerd. Melvin Pigot: “Ik weet het ook niet, maar er is in ieder geval geld over. Ze hebben bij de bouw van het discovery center niet alles in één keer naar Suriname overgemaakt. Het restant wordt beheerd door het Wereldnatuurfonds in Nederland en ze betalen daarvan nu de reorganisatie en ondersteunen ons hopelijk nog een jaar of twee. Dan moeten we op eigen benen staan. Nog fijn dat ze ons niet de afgrond in duwden, waarschijnlijk ook omdat ze de potentie van het natuurpark inzien. Ze eisten wel dat iedereen die bij de crisis betrokken was moest vertrekken. Zo is er een compleet nieuw bestuur gekomen en van de medewerkers zijn maar enkele overgebleven.”

Zoals gebruikelijk geeft de Surinaamse overheid niets. Geen geld, omdat de Staat blut is, maar ook geen personeel, terwijl op de ministeries toch minstens de helft van de ambtenaren niets te doen heeft. Peperpot zou veel gratis handen kunnen gebruiken. Melvin Pigot daarover: “Kaartjesverkoop is hopelijk net genoeg om het personeel te betalen, maar er zijn natuurlijk meer kosten. De bezoekcijfers waren best hoog vóór de sluiting, vooral van scholen. Na de sluiting kwam het moeilijk op gang, met hulp van het ministerie van Onderwijs loopt het weer, maar of het straks genoeg is?” Hoeveel kaartjes er momenteel verkocht worden weet hij niet precies: “Het wisselt nogal, het gaat gemiddeld om een paar honderd per week. We willen nu lesprogramma’s ontwikkelen om scholen te prikkelen om te komen. En we gaan donateurs werven via een vereniging Vrienden van Peperpot.”

Behalve de reorganisatie is Peperpot met concrete plannen bezig. Melvin Pigot: “Er wordt een vaarroute uitgestippeld voor kano’s, en er komt een uitkijktoren. We leggen nieuwe paden aan, wat nu even stil ligt door de regentijd, maar het ruim drie kilometer lange wandelpad naar de achteringang bij de rivier is nog steeds een fantastische ervaring. En er komt nog een ingang bij, achter het nieuwe hotel Peperpot, iets verderop.”

Samenwerking met hotel Peperpot

Sinds de opening van hotel Peperpot komen er namelijk van die kant meer bezoekers in het park. Ze drinken eerst iets op het terras en willen dan het bos in. Melvin Pigot: “De samenwerking tussen ons is heel goed, hoewel nog informeel. We zijn elkaar aan het aftasten voordat we in het huwelijk treden. Zij hebben toeristen, een mooi hotel met zwembad en lekker eten, maar wij hebben dan weer het bos. Als ze een paar dagen in dat hotel zitten kunnen ze het bos in om vogels te spotten. En meer dan dat: ik zag laatst zelfs sporen van een tapir.”

Marcel Wittenberg van hotel Peperpot beantwoordt de liefdesbetuiging volmondig. “Het gaat prima tussen ons, we zijn druk bezig met een extra parkingang en we verkopen al kaartjes voor ze.” Wittenberg, bekend van restaurants als De Waag en Puur, zit nog niet zo lang in de directeurswoning van Peperpot. Had de Nederlandse fabrikant van gevelbeplating Chris van der Vossen het monumentale pand een aantal jaren geleden gerestaureerd en er een paar huizen bijgezet, daarna werd het stil, waarschijnlijk te druk met zijn bedrijf door de bouwcrisis te loodsen.

Inmiddels wordt Van der Vossen bijgestaan door een andere aannemer uit Nederland, Gerrit Tijhuis, een schatrijke en toch bescheiden man, die – vermoedelijk tegen zijn zin – opgenomen is in de Quote 500, de lijst van rijke Nederlanders, en wel op plaats 135 met een vermogen van 220 miljoen euro. Zo wordt er weer lustig geïnvesteerd in het hotel met zijn bijgebouwen. De naastgelegen onderdirecteurswoning zou er goed bijpassen, maar daarin woont meneer Felter met zijn dochter en haar vier kinderen. Felter was 41 jaar in dienst van Sjak Shie, die hem verzekerde dat hij daar zijn hele leven kon blijven wonen. Ook de koffiefabriek van Peperpot is nog van de overheid. Spannend of ze het overdragen, zodat het één geheel wordt, er gerestaureerd kan worden en er meer kans op succes is.

Van der Vossen en Tijhuis zijn dan wel ondernemers maar niet alles is zakelijk. Het is liefde voor het verrassend mooie en vertrouwde Suriname, maar vermoedelijk ook de verwachting dat de bijbehorende blote percelen pas in waarde stijgen als er eens wat gebeurt op Peperpot. Het blijven aannemers. Hoe dan ook, Melvin Pigot lift graag mee, want de samenwerking tussen natuurpark en hotel ziet er veelbelovend uit.

Lees het hele artikel in het februariummer van Parbode

0

Gedeeld