Riad Nurmohamed: ‘Voor lessen in worst management moet je bij DNA zijn’ – Parbode Sneak Peek
“Als je wil leren wat worst management is, wat verdraaien is, moet je dat in het parlement komen leren. En dat is tegen mijn principes”, luidt de harde stelling van Riad Nurmohamed (44), DNA-lid namens de Vooruitstrevende Hervormings Partij (VHP).
Dit is de scherpste kritiek die de VHP-topper levert op het werk inDe Nationale Assemblée (DNA). “Wanneer het parlement een uitnodiging uitschrijft voor 11 uur, dan hoort het om 11 uur te beginnen. En als er na dertig minuten geen quorum is, dan moet de vergadering uitgesteld worden. Ik accepteer dat niet, ik doe niet mee aan worst management. Op de universiteit leer je juist wat good management is, en als je in DNA komt, moet je plots het tegenovergestelde doen”, laat Nurmohamed optekenen.
Binnen de oranje partij is hij momenteel voorzitter van het Jnan Adhin Kennisinstituut. “Het instituut verzorgt capaciteitstrainingen voor VHP’ers en niet-VHP’ers. We hebben de zeer belangrijke rol om de kandidaten te selecteren. Ik ben blij dat ik dankzij DNA nu zoveel informatie heb, dat de nieuwe generatie op en top getraind kan worden.” Nurmohamed is ervan overtuigd dat met het opengooien en de vernieuwing van de VHP, zijn partij zelfstandig de komende verkiezingen kan ingaan. “Ons streven is de lat hoog te houden. Ik zeg dat in 2020 de VHP de grootste nationale partij wordt en dat zal men zien. We moeten meer dan 26 zetels halen, anders was het voor niemendal. Om het doel te halen wordt echt alles op alles gezet.”
Over de grootste concurrent, Bouterses NDP, die zich als een multi-etnische partij presenteert, heeft Nurmohamed een aparte mening. “Bouterse pretendeert – en dat zegt hij en is een strategie van hem – dat Suriname één volk, één natie, één cultuur is. Dat is een gevaarlijke ontwikkeling voor het volk, daarom ben ik er tegen. In de VHP laat ik iedereen zijn eigen zijn. Wat hij doet is een volk vernietigen. Je moet teruggaan naar God. God heeft een hond geschapen om een hond te zijn. God heeft zoveel culturen geschapen, dat heeft hij niet zomaar gedaan en hij heeft ook niet gezegd dat een Chinees met een schaap moet gaan trouwen. Je ziet een schaap bij een schaap. Natuurlijk is er een 10 procent in de wereld van mensen die culturen mixen met elkaar, maar de rekening is voor hen. Uiteraard heb je mensen die eerlijk zijn, maar je hebt ook mensen die oneerlijk zijn, dat is de samenleving. Daarom ben ik er tegen. Ik ga het blijven promoten, want het is een gevaarlijke ontwikkeling voor de mensheid op Aarde. In 2015 heeft iemand mij gezegd ‘Meneer Nurmohamed, niet omdat ik een Hindoestaan ben, moet je mij benaderen. Ik ben er trots op dat ik met een ander cultuur ben getrouwd’. Ik zei: ‘Dat is jouw keus’. Het opengooien van de VHP heeft totaal niets te maken dat jij samen moet huwen. Het heeft te maken met dat iedereen trots moet zijn op zichzelf. Dat is wat Bouterse naar mijn bescheiden mening probeert te vernietigen.”
Van universiteit naar politiek
Nurmohamed, die een goede technisch tekenaar is, rondde in 1998 de bachelorstudie Civiele Techniek af aan de Anton de Kom Universiteit. Met een beurs van België haalde hij in dat land vervolgens zijn master in water resources management. In 2000 kwam hij in voltijddienst bij onze universiteit. Toen Nurmohamed nog bachelorstudent was, gaf hij zich op voor kadertrainingen die de Vooruitstrevende Hervormings Partij (VHP) die de partij toen organiseerde.
“Het waren kadertrainingen die door de prominenten werden verzorgd. Toen ik terugkwam uit België, heb ik de draad weer opgepakt. Ik werd gevraagd of ik zitting in de Adviesraad wilde nemen en zo ben ik begonnen. Het is de belangrijkste raad van een politieke partij. Daarna werd ik gevraagd om ondervoorzitter te worden van het wetenschappelijk bureau van de partij. Ik viel op en heb toen namens de regering in diverse raden en commissies gezeten. Daar heb ik gezien met welke structurele problemen de overheid echt te maken heeft. Het grote probleem is voor 50 procent capaciteit en voor 50 procent politieke invloed.”
Lees het hele artikel in het februarinummer van Parbode