De first lady is het afgelopen jaar flink in de weer geweest: schoolpakketten voor vele achtergestelde schoolkinderen, levensmiddelenpakketten voor minderbedeelden, dertig (!) laptops voor IMEAO-5, en in december de ondertussen traditioneel geworden kerstviering met honderden seniore burgers – ‘oudjes’ – zoals ze door onze media ook wel worden genoemd. Hoogtepunt van die kerstviering zijn niet de huppelpasjes van de presidentsvrouwe, maar het goedgevulde pakket met levensmiddelen dat de mensen mee naar huis krijgen. Brood en spelen, oftewel staatspropaganda, zult u begrijpen. Maar, zult u zeggen, die schoolkinderen kunnen niet stemmen, en die oudjes, dat zijn er niet zoveel.
De staatspropaganda die door Inke wordt uitgedragen bereikt dus niet zo heel veel stemvee. Dat hoeft ook niet, want een slinkse, minder in het oog springende manier om de grote kudde te bespelen is via de kerken. Afgelopen november is in Parbode #151 uitgebreid verhaald over de grote aantrekkingskracht van de evangelische kerken, en als dan een kerkelijk boegbeeld (Meye) een band heeft met een vertegenwoordiger (Bouta) van een regerende partij (NDP), dan begrijpt u wel waar de stemmen naartoe gaan volgend jaar. Veel hangt natuurlijk samen met de ‘gehoorzaamheidseis’ die in bepaalde kerken gepredikt en nageleefd wordt. Zelf een schaapje van de evangelische kudde zijnde, kan ik me nog goed de periode direct na 8 december 1982 heugen: er waren – ongelofelijk- geloofsgenoten die hun opvatting over het gebeurde, uitstelden tot na de eerstvolgende kerkdienst: ‘Ik wil eerst gaan horen wat mijn voorganger zegt’. Intussen komt de politieke opvatting van een belangrijk deel van evangelisch Suriname zeer duidelijk tot uiting in het geestelijk adviseurschap van broeder Steve Meye.
Maar ook de andere kant van het politieke spectrum laat zich niet onbetuigd. De NPS hield vorig jaar eveneens een ‘kerstviering’, en wel met ruim duizend (!) oudjes, waarmee behoorlijk werd geconcurreerd met de activiteit van Inke. En ook deze partijen gebruiken de kerk voor het verspreiden van de politieke overtuiging. Hoewel niet zo onbeschaamd als met het aanstellen van een geestelijk adviseur, zijn bij 8 Decemberherdenkingen in de rooms-katholieke kerk, vaak prominent de politici Ronald Venetiaan, Gregory Rusland, en Chan Santokhi aanwezig. Vanuit deze kerkelijke gezindte is er zelfs duidelijke bemoeienis met de politiek te bespeuren, in het verleden bijvoorbeeld via de deelname aan de protestloop tegen de aanname van de Amnestiewet. Aan de ene kant zijn diverse evangelische kerken dus niet vies van staatspropaganda voor Ocer, terwijl aan de andere kant rooms-katholieke kerken maar al te graag de NPS en de VHP accommoderen. En vergis je niet: ook bij andere geloofsovertuigingen wordt de propagandastrijd in alle hevigheid gevoerd. Zo ontstond er een half jaar geleden ruzie over het regelmatig uitdelen van overheidsvoedselpakketten door vicepresident Ashwin Adhin bij diverse mandirs.
Het lijkt er in ieder geval op dat politiek Suriname kerkelijk Suriname in zijn greep heeft. Of andersom natuurlijk.
Nu populair
