Safe City: Crime Fighter of glurende Big Brother? – Parbode Sneak Peek

Sinds eind 2018 wordt de burger 1×24 uur door staatscamera’s gecontroleerd. De beelden worden zes maanden opgeslagen. Er zijn op strategische kruispunten multifunctionele surveillancecamera’s geplaatst die verschillende gebieden in de gaten houden. Dit Safe City project moet het algehele veiligheidsgevoel van burgers en toeristen vergroten, is de stellige opvatting van projectcoördinator Gardelito Hew A Kee en zowat de hele regeringscoalitie. Veel te duur, geen wettelijke basis en een grove schending van privacy, menen anderen.

 Op het Hoofdbureau van Politie aan de Duisburglaan neemt hoofdinspecteur Humphrey Naarden de laatste informatie nog even door voordat hij van wal steekt. Over het cameraproject is hij onverdeeld positief. “Het beeldmateriaal is ook ‘s avonds heel goed en scherp waar te nemen. Op dit moment is er uitsluitend beeld. Voor ‘voice’ zijn er andere applicaties nodig waarover ook licentie betaald moet worden”, merkt hij op. “We hebben al een paar successen gehad. Begin februari hadden drie criminelen een brillenzaak op klaarlichte dag beroofd. Dankzij de ondersteuning van het Command Center kon men zien wie ze waren en in welk voertuig ze waren gestapt. Regio Bijstand Team Paramaribo kon ze kort daarna aanhouden.” Naarden illustreert andere gevallen waarbij the eye in the sky uitkomst bracht: een incassoloper die op het voorterrein van een hotel aan de Anton Dragtenweg werd beroofd van zijn tas tjokvol euro’s en dollars, en een aanrijding waarbij de veroorzaker doorreed en het slachtoffer in hulpeloze toestand achterliet. 

Assembleelid Carl Breeveld schraagt Naardens opvatting dat de pakkans van criminelen wordt vergroot, echter “is het zo dat voor sommigen dit een inbreuk op hun privacy betekent.” Breeveld: “Hoe wordt met de verkregen informatie omgegaan? En is de politie voldoende equiped om op vlotte wijze in te spelen? Ik merk hoe soms basale zaken bij sommige politiebureaus ontbreken. Ondersteunende diensten en middelen zijn even belangrijk voor een efficiënte en effectieve werking. Op 14 januari werd mijn rugtas met waardevolle spullen ontvreemd uit mijn auto die ongeveer een half uur stond voor de polikliniek van mijn huisarts, hoek Coesewijnestraat/Ephraimzegenweg. Een zeer druk kruispunt met verkeerslichten en een hoge Safe City camera. Ik gaf de politie op Latour deze informatie door, echter kreeg ik geen bericht over het raadplegen van de beelden. Totdat ik het aan een hoge Juspol-ambtenaar vertelde en hij de recherche inschakelde. Helaas heb ik tot nu toe geen nadere informatie ontvangen.”

Miljoenenproject

Met het Safe City project werd in 2017 een aanvang gemaakt op plekken in en rond Paramaribo. De eerste driehonderd camera’s zijn reeds geïnstalleerd en de eerste fase is eind 2018 opgeleverd. De eerste ‘spy in the sky’ werd uitgetest in december 2018 te Leonsberg. Het Chinese Huawei, leverancier van alle goederen en diensten, is belast met het technisch gedeelte van dit project en verzorgt trainingen aan het personeel voor de komende twee jaren. Over de financiering van het project is er echter enige onduidelijkheid. Voormalige Justitieminister, assembleelid Edward Belfort merkt tegenover ons op dat de Aziatische grootmacht aanvankelijk een schenking had gedaan. Het verbaast hem dat de Staat toch geld op de pof is gaan nemen. “Safe City is mijn ontwerp dat de president heeft gecoupt in 2015. Het origineel plan komt van mij. Safe City zou door mij anders uitgevoerd worden, maar nu voeren ze een verminkt programma uit, dat niet beantwoordt aan het probleem. Vooral verkeerscriminelen gaan rustig door. De Chinese regering had 4 miljoen euro gereserveerd om het programma uit te voeren in een straal van 50 kilometer rondom Paramaribo. Dat betekent dat de gehele Indira Gandhiweg tot Zanderij en van Paramaribo tot Stolkertsijver voorzien zou zijn van deugdelijke camera’s met licence plate reader om zo verkeerscriminelen te kunnen vervolgen. Het Command Center zou alleen door speciaal getrainde politiefunctionarissen bemenst worden. Helaas hebben wij gemerkt dat het Safe City project gehalveerd wordt uitgevoerd. Jammer!”, merkt Belfort op. “Het was ook in de planning om de Afobakaweg te voorzien van camera’s met de licence plate readers. De primaire wegen, alle politiebureaus alsook de cellenhuizen en gevangenissen in Paramaribo en Wanica. Ik vraag me af wat met die 4 miljoen euro is gebeurd!”

We bellen naar projectcoördinator Gardelito Hew A Kee, die op dat moment in het buitenland zit. Hew A Kee: “Die meneer die schreeuwt dat hij Safe City had geïnitieerd en dat het een grant was, heeft als minister nooit een pen genomen en de Chinese instanties gevraagd om te beginnen te werken aan dit project. Dat is pas na hem gedaan. Die schenking ging om vijf miljoen en was nog niet benut. Het high level design voor die schenking hebben we nu ingediend.” Hew A Kee stelt dat het Safe City project ongeveer negen miljoen US-dollar kost en onderdeel is van het Telesur Nationaal Breedband project. Dat megaproject heeft een kostenplaatje van 115 miljoen US-dollar, waarbij Telesur met 15 procent is ingekomen en 98 miljoen US-dollar is geleend bij de Eximbank of China. “We hebben ervoor gekozen om uit die lening te putten, zodat we binnen negen maanden Safe City geïnstalleerd en werkend konden hebben. Werken met de grant zou betekenen dat we met alle approvals en het bureaucratische pas na twee jaar een werkende camera op straat zouden kunnen hebben. Heel belangrijk is ook dat die schenking slechts ten behoeve was van traffic monitoring and control, dus geen algehele veiligheid. We hebben toen het besluit genomen om te kiezen voor Safe City waarin ook onderdelen van veiligheid als feature worden meegenomen. Vanwege het succes hebben we nu concreet aan China om een extensie van Safe City gevraagd met nog eens honderd camera’s op honderd strategische locaties.”

Lees het hele artikel in de juni-editie van Parbode.

0

Gedeeld