Dertigduizend grondaanvragen in de lade – Parbode Sneak Peek

Dat het een zooitje is bij de afdeling grondaanvragen van het ministerie van Ruimtelijke ordening, Grond- en Bosbeheer, weet zelfs een vreemde in Jeruzalem. De Rekenkamer heeft in het verslag over 2018 het een en ander op een rijtje gezet. Ten eerste: 30.000 mensen in Suriname hebben daar een aanvraag liggen die nog niet in behandeling is genomen. Verder wordt duidelijk dat in het proces van gronduitgifte de rechtsgelijkheid van aanvragers niet gewaarborgd is. Dat wil zeggen dat er een praktijk van names and faces wordt uitgevoerd. Licht verrassend is de constatering dat afwijzing van aanvragen vrijwel altijd op basis van gegronde redenen gebeurd is.

Maar natuurlijk, als je niet afgewezen kan worden verdwijn je gewoon in de lade van de 30.000. Ook worden afgewezen aanvragers ‘binnen redelijke termijn’ daarvan in kennis gesteld. Als je geen grond kunt krijgen, kan er dus wel correct en op tijd gehandeld worden. Volkomen in lijn met het chaotische is de ontdekking dat dossiers van wel toegewezen domeingronden onvolledig zijn; er ontbreken verzoekschriften, adviezen van Grondinspectie en aanvaardingstrookjes. Nog een bewijs dat er toegewezen wordt aan (bekende) names and faces: als je de juiste naam en het juiste gezicht hebt, doet al dat papierwerk er schijnbaar niet meer toe. Bovendien is het aanvraagsysteem van de dependances in de districten niet aangesloten op het centrale systeem van het hoofdkantoor. Dus in Saramacca kan een perceel worden aangevraagd dat al in Paramaribo is aangevraagd, en er zal nooit een haan naar kraaien.

Lees verder in het julinummer van Parbode

0

Gedeeld