Samantha Gadjradj: ‘Ik had nooit gedacht de eerste vrouwelijke deken te worden’ – Parbode Sneak Peek

Ze is kinderrechtenactivist, reeds vijf jaar advocaat en wordt niet graag geïdentificeerd als ‘de vrouw van’. Op 23 maart van dit jaar werd zij met 75 stemmen de eerste vrouwelijke deken in de geschiedenis van de Surinaamse Orde van Advocaten. Samantha Gadjradj (38) benadrukt dat ze geen marionet is van de vorige deken, haar echtgenoot Harish Monorath. Ze zal dat aantonen door haar eigen beleid uit te stippelen.

Tekst Valerie Fris

“Ik had nooit gedacht te winnen”, begint Gadjradj. “In de tijd toen wijlen Stanley Marica nog deken was, is het voorgekomen dat een vrouwelijke kandidaat bij een verkiezing slechts twee stemmen kreeg. Sowieso wist ik dat als Harish Monorath mee zou doen, ik niet zou winnen maar ik wilde het proberen om te kijken hoeveel stemmen een vrouw nu zou krijgen.” Gadjradj had eerder al in de verkiezingscommissie van het tuchtcollege gezeten en in die voor de verkiezing tot deken, dus zij kende het klappen van de zweep. Ze ging ervan uit dat met de twee andere kandidaten, die vrij populair waren onder de advocaten, zij geen kans maakte. Haar besluit werd pas officieel op de dag van de deadline voor de kandidatuur. “En toen kreeg ik gelijk een rechtszaak (Gadjradj zou Nederlandse nationaliteit bezitten, red.) aan mijn broek, dus ik heb niet de kans gekregen om campagne te voeren.” Gadjradj benadrukt dat zij de Surinaamse nationaliteit bezit, dus de gang naar de rechter door de andere partij was overbodig. Op de vraag of de kopie van een Nederlands paspoort die gepubliceerd werd door Starnieuws vals is, antwoordt de deken dat er na de verkiezingsuitslag binnen de raad is afgesproken niet meer hierover in de pers te treden. Op basis van deze afspraak wil zij niet verder hierop ingaan. Gadjradj vervolgt: “Een dag vóór de verkiezingen besloot de rechter dat ik wel mocht meedoen aan de verkiezingen. Het vonnis kreeg ik pas na 12 uur in de middag, veel tijd om campagne te voeren was er niet. Daarna begrepen wij dat er ook een rechtszaak werd ingediend tegen Monorath en toen hij die zaak verloor (derde keer deken is in strijd met Advocatenwet, red.) drong het tot mij door dat er een kans was dat ik kon winnen.” Gadjradj had toen ongeveer acht uren de tijd voor het voeren van een kleine campagne. Verschillende advocaten werden telefonisch gemobiliseerd de volgende dag op haar te stemmen. “Tot 9 uur ‘s avonds was ik bezig om met de advocaten te praten ondanks dat ik ze niet alle ken. Ik stelde mij voor en legde mijn plannen voor.” Volgens de advocate ging daar toch veel tijd inzitten en de vermoeidheid was de volgende dag dan ook nog steeds merkbaar aan haar hese stem.

Verrassende uitslag

En toen was het zaterdag, de dag van de stemming. De verkiezingsdag verliep zeer spannend, volgens Gadjradj vooral door het feit dat er steeds één of twee stemmen verschil was bij het tellen van de stembiljetten. “Toen ik doorhad dat ik de verkiezingen had gewonnen was ik echt even stil. Het moest even tot mij doordringen dat het gelukt was. Ik was de enige zonder lijst voor een raad. Ik had meegedaan om mezelf te bewijzen en om na te gaan of de zienswijze over vrouwen in de advocatuur of als deken was gewijzigd. Ik had niet verwacht dat ik na een dag campagne voeren zou winnen. In eerste instantie ging ik ervan uit dat Harish zou winnen, maar toen hij niet meer mee mocht doen begreep ik dat er een reële kans was.” Gadjradj ging ervan uit dat zij stemmen zou verliezen als ze op dat moment een kandidatenlijst zou opstellen. Bij een overwinning zou ze de lijst van Monorath gebruiken. “Starnieuws bracht het nieuws als breaking en ik begreep daarna dat hun server zelfs down was doordat dit item zoveel keren gedeeld was. In één keer kent iedereen je, jouw privé informatie ligt op straat. Dat was even wennen voor mij”, merkt de advocate op. Nadat bleek dat zij de verkiezingen gewonnen had, werd prompt bekendgemaakt dat er alweer een kortgeding tegen haar was aangespannen om haar af te zetten. Van die zaak heeft zij niets meer vernomen.

Lees nog veel meer in het julinummer van Parbode

0

Gedeeld